Δευτέρα 18 Μαρτίου 2013

σεφταλιές



Το δεδομένο: οι  έλληνες εναντιώνομαστε στην πορνεία, στο εμπόριο ναρκωτικών, στο μαύρο χρήμα, στις χώρες κράτη offshore,  στην παιδική εργασία, στο εμπόριο όπλων, στο trafficking, στην μεταφορά χρήματος συμπατριωτών μας στο εξωτερικό εν μέσω κρίσης, στο λαθρεμπόριο,  και σε πολλά ακόμη. Στα λόγια βέβαια.

Το καλοκαίρι ο β. δούλεψε ένα μεγάλο έργο στην κύπρο. Την ώρα της αποπληρωμής του έδειξαν την e-banking καταθεση τους σε λογαριασμό του και του έδωσαν και μια σακούλα με  μπανάνες. Μπρος στην ‘έκπληξή του,  τουεξήγησαν ότι κάτω από τις μπανάνες ήταν το υπόλοιπο ποσό της συμφωνίας σε cashερι ‘’μαύρο’’. Στο νησί το χρήμα από το πλυντήριο της χαμηλής φορολογίας (κάτι αντίστοιχο με το ‘’καταπληκτικό’’ σχέδιο σαμαρά για χορήγηση ιθαγένειας σε όποιον κάνει επενδύσεις στην ελλάδα, δηλαδή φέρε χρήμα βρώμικο και σε κάνουμε ελληναρά)  κυκλοφορούσε σε σακούλες μαναβικής και πρόσφερε τα χρόνια της ξενοιασιάς εύκολο πλούτο μέσω δανείων και επενδύσεων. Από πού προέρχονταν τα χρήματα που ξεπλένονταν δεν ενδιέφερε κανέναν. Ανα τον κόσμο υπάρχουν ένα σωρό κράτη offshore δες λιχτεστάιν, άγιος μαρίνος, ελβετία, κύπρος και ο κατάλογος είμαι μακρύς ακόμη. Μόνο που δεν είναι μέλη στο club!!! Και επίσης δεν χρειάζονται δανεικά!! Η κύπρος αποτέλεσε πόλο έλξης για το πλυντήριο λόγω κυρίως της συμμετοχής της στο club του ευρώ. Τα έβαζες στην κύπρο και γινόσουν ευρωπαίος. Αλλιώς μια χαρά είναι τα νησιά κέιμαν πχ. Δεν έφερναν τα λαλάκια τους επειδή τους άρεσαν οι σιεφταλιές. Τα πάρκαραν στην ζώνη του ευρώ.
Επειδή η απόφαση στο εκβιασμένο eurogroup ήταν ομόφωνη  ας πούμε ότι η ΕΕ παίρνει ένα τεράστιο ρίσκο στην σκακιέρα. Εκβιάζει ένα μέλος της βάζοντας χέρι στις καταθέσεις. Στην πραγματικότητα τον εκβιασμό τον κάνει η γερμανία και οι υπόλοιποι εύχονται να μην χάσουμε την μπάλα και το γήπεδο γιατί θα τους πάρει όλους και θα τους σηκώσει. Ναι η γερμανία παίζει πόκερ και θέτει ωμούς εκβιασμούς. Αυτή είναι και η απάντηση της στην απειλή ότι και καλά η ελλάδα - το 2% της  ΕΕ οικονομίας - είχε περιθώρια για τσαμπουκάδες από τον απρίλιο του 2010 έως και στο κοντινό μέλλον. Όπότε ο μπαρουφάκης και οι ψεκασμένοι αυγίτες και χρυσαυγίτες έχουν πια χειροπιαστή την επώδυνη απάντηση. Στο πόκερ όταν είσαι ψάρι δεν παίζεις τα ρέστα σου στους καρχαρίες. Δεν θα πάνε ντούκου.
Επαναλαμβάνω ότι το πρόβλημα στην ΕΕ σχετικά λύνεται εύκολα τυπώνοντας χαρτάκια δεν κοστίζει τίποτα αρκεί να ελέγχεις τον πληθωρισμό, αλλά τα παιδάκια της διοίκησης επειδή μεγάλωσαν στην ανατολική γερμανία του κομμουνιστικού ‘’όλοι τα ίδια σκατά’’ έχουν αντιρρήσεις και τα παιδιά από τον νότο δεν έχουμε άλλη επιλογή.  Το γιατί τα άλλα παιδάκια τα καταφέρνουν ενώ εμείς όχι είναι δικό μας θέμα.
Με αυτά τα δεδομένα το κούρεμα των καταθέσεων (στο νησί και μόνο) σαν επιλογή ίσως  είναι σωστή και ίσως δίκαιη ακόμη και για την κύπρο γιατί αυτήν την στιγμή αποκτά την συμμετοχή ενός ποσού τουλάχστον 3,5  με 4 δις (από τα 7 δις της  συνολικής συμμετοχής της)  που είναι  ξένο χρήμα. Αν αντί για ντου στις καταθέσεις το ντου πήγαινε σε φόρους και χαράτσια οι κύπριοι θα έβαζαν και τα 7δις, άντε να βρεις ρώσο να πληρώσει τα 3δις σε φόρους που αναγκάζεται να πληρώσει τώρα μέσω των καταθέσεων. Τα κυπριακά κόμματα αντί να συζητούν τρόπους να εξομαλυνθούν οι αδικίες στον καταναγκαστικό δανεισμό (που αντίστοιχα είχαν προτείνει στελέχη του σύριζα προεκλογικά πέρσι τον μάιο για την ελλάδα) και να δώσουν τα κατάλληλα αντισταθμιστικά μελλοντικά οφέλη στους πραγματικά ζημιωμένους ελληνοκύπριους μικροκαταθέτες και εργαζόμενους επενδυτές  με μετοχές και μερίδια από τα όποια μελλοντικά οφέλη της οικονομίας  (εμεις αντίστοιχα 3 χρόνια μόνο πληρώνουμε) προτιμούν το ηρωικό και πένθιμο όχι του σχεδίου ανάν.    Σε συνέχεια του πετυχημένου (και σοφού) εκβιασμού σημίτη και γαπ για την είσοδο της κύπρου στην ΟΝΕ αλλιως δεν ψηφίζουμε τις χώρες που θέλετε εσείς. Και μετά θέλουμε λύση για ομοσπονδία αλλά  τότε που ο καραμανλής έπαιζε playstation στο ξενοδοχείο και ο πρόεδρος τάσσος κορόιδευε και καλά ότι διαπραγματευόταν την συμφωνία  του κληρίδη ενώ την είχε απαρνηθεί. Μετα έριξε τα κλαματα oncamera και είπε όχι. Τα ίδια κλάματα που έριξε πριν 3 μήνες ο πρόεδρος χριστόφιας για την ένταξη στο μνημόνιο γιατι η ρώσικη βοήθεια δεν ήλθε ποτέ ως βοήθεια αλλά ως τοκογλυφικό δάνειο και μάλιστα ελάχιστο σε σχέση με τις ανάγκες της κυπριακής οικονομίας.
Η κυπριακή οικονομία την είχε ακούσει από την έκρηξη στην ηλεκτροπαραγωγική μονάδα του νησιού στο μαρί όταν ο Πρόεδρος Xριστόφιας είχε δωσει διαβεβαιώσεις στον Πρόεδρο της Συρίας ότι το φορτίο θα παραμείνει στην Κύπρο μέχρι να μεταφερθεί στη Συρία ή το Ιράν».  Και δεν το έδινε στα αμερικανά να το εξουδετερώσουν . Υπενθυμίζεται ότι το φορτίο είχε κατασχεθεί με υπόδειξη των Αμερικανών διότι μετέφερε το εκρηκτικό υλικό στη Συρία και στο Ιράν.  Η οποία κυπριακή οικονομία την ξανάκουσε με τα 4 δις που κούρεψαν τα ελληνικά χρεοκποημένα ομόλογα. Αλλά κυρίως την άκουσε γιατί οι κυπριακές τράπεζες ήταν φούσκα (αλλά ιρλανδία και ισλανδία) και βάρεσαν κανόνι  και όπου μόλις το 37% των κατθέσεων είναι κυπριακές. Ο προεκλογικά ‘’διαβεβαιώνω δεν θα κουρευτουν οι καταθεσεις’’ αναστασιάδης ξέρει ότι εφόσον το 10% του κουρέματος είναι 2 χρόνια τόκοι, ότι τα δάνεια για να βγάλουν οι τράπεζες το κόστος τέτοιων τόκων είναι στην κορυφή της ευρώπης και βαράνε κόκκινο. 

Πέρσι τον φεβρουάριο ‘ελληνας φωστήρας πολιτικός είχε πει σε ραδιοφωνική του συνέντευξη στον χατζηνικολάου στο realκουρης ραδιο.’’ Στη ζωή δεν υπάρχουν μονόδρομοι και αυτό μας το αποδεικνύουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ευτυχώς υπάρχουν παραδείγματα. Στην Κύπρο υπάρχει μια κυβέρνηση της αριστεράς, σε άλλες συνθήκες, σε μικρογραφία των προβλημάτων που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, αλλά ο κ. Χριστόφιας όμως κατάφερε να δανειστεί από τη Ρωσία του Πούτιν 2,5 δις ευρώ και να μην μπει στο ΔΝΤ και να αποφύγουμε να έχουμε και τις δύο χώρες του ελληνισμού στο ΔΝΤ και την επιτήρηση. Θα μου πείτε 2,5 δις είναι μικρό ποσό. Για την Κύπρο είναι το 30% του ΑΕΠ της.
Η Ελλάδα είχε δυνατότητες και διαπραγμάτευσης και αναζήτησης εναλλακτικών πηγών δανεισμού. Δεν το έκανε ποτέ όμως, γιατί ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υλοποιούσε προειλημμένες αποφάσεις. Έχω επανειλημμένα τοποθετηθεί. Πρόκειται για ένα προμελετημένο και προσχεδιασμένο έγκλημα, το οποίο αρνήθηκε να υλοποιήσει ο Καραμανλής και γι αυτό και αποχώρησε στην ουσία από την εξουσία, δέχθηκε όμως με θέρμη να το υλοποιήσει όμως ο κ. Παπανδρέου. Είναι όμως ένα σχέδιο εγκληματικό για τον ελληνικό λαό. Τώρα μπαίνουμε στο δεύτερο στάδιο της υλοποίησης του εγκλήματος, που είναι ακόμα πιο τραγικό. Το τελευταίο στάδιο μιας πολιτικής που οδηγεί στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και στην υποτέλεια…»

Τώρα που τα παραμύθια για τζάμπα δάνεια από κίνα και ρωσία μας τέλειωσαν, τώρα που διαπιστώνεται ότι ΑΟΖ και ορυκτός πλούτος παίρνουν κάτι χρονάκια να γίνουν λαλάκια για το supermarket, τώρα που τα ζάπεια 1,2,3 έγιναν καλαματιανό, τώρα που οι απειλές ακύρωσης του μνημονίου και επαναφορά με μισθών και συντάξεων με ένα νόμο έγιναν chicken game, τώρα που πέθανε ο κομμαντατε τσάβες και τα τανκερ με το τζάμπα πετρέλαιο δεν θα πιάσουν λιμάνι πειραιά, τώρα που ο αλλαζόνας ρήτορας μπενυς και ο μπαρμπαφώτης κατάπιαν την γλώσσα τους, τώρα που η οικονομία του μαρξ στέλνει τον έναν εργαζόμενο μετά τον άλλο στο λογιστήριο της απόλυσης του ριζοσπάστη, τώρα που οι κουτσαβακισμοί των 450χιλιαδων φασιστών χρυσαυγιτών . Άντε ξανά από την αρχή, άντε ξανά να πιάσουμε κομπιούτερ, αξίνα, γκασμά, τις ραπτομηχανές και τα δίχτυα, άντε  να χαμογελάσουμε σε όποιον έρθει να τον φιλοξενήσουμε το καλοκαίρι στα μέρη μας να ξαναέλθει και του χρόνου, άντε να σουτάρουμε και τους 7χιλιάδες αποδεδειγμένα απατεώνες,επίορκους και κακοποιούς δ.υ. της λίστας στα πειθαρχικά συμβούλια, άντε να βάλουμε τους δασκάλους  αλλά κυρίως ας κάτσουμε στον καθρέπτη και μετά στις παρέες μας και πούμε τίμια άντε πάμε από την αρχή . γιατί το bankrun δεν είναι αλλά
Την ίδια ώρα στην αθήνα τα κόμματα αντί για ανακοινώσεις και προτάσεις για τα ‘’αδέλφια’’ μας ασχολούνται υποκριτικά  με αν ένα 20χρονο μαλακισμένο που κλωτσά μια μπάλα είναι ναζιστής και αν θα τον κρεμάσουμε στο σύνταγμα για να δείξουμε πόσο φιλελεύθεροι είμαστε. Όχι ότι 450χιλιάδες συμπατριώτες μας είναι φασίστες ψηφοφόροι της χ.α αλλά ότι ένα 20χρονο μετά από τόνους βρισίδια από τους οπαδούς του έκανε την μαλακία της ζωής του on camera. Οπότε ας τον θάψουμε για πάντα, να γίνει όντως ναζιστής και φασίστας να το δικαιούται. Αν είχε πιάσει τίποτα καλαζνικοφ σε τράπεζες  και ήξερε να γράφει και καμιά παρλαπίπα επαναστατική θα είχε υπερασπιστές αυτούς που τον βρίζουν.
Τι να προτείνει ο βενιζέλος και ο σαμαράς και ο τσίπρας για την κύπρο όταν υπάρχει το θέμα κατίδη; Τέλειωσε και το καρναβάλι!
Οι γερμανοί από την άλλη περιμένουν ότι οι αγορές θα αντιδράσουν σαν να ήταν γερμανοί πολίτες και θα μείνουν πειθαρχημένοι όπως στο club. Θα δείξει. Τώρα ή αργότερα θα καταλάβουν ότι η γερμανία δεν είναι το κέντρο του κόσμου και ότι η πολιτική δεν διδάσκεται στις στρατιωτικές ακαδημίες.

γιώργος δ. 


11 σχόλια:

  1. Γιώργο δεν είμαι σίγουρος ότι καταλαβαίνω το παρακάτω

    Επαναλαμβάνω ότι το πρόβλημα στην ΕΕ σχετικά λύνεται εύκολα τυπώνοντας χαρτάκια δεν κοστίζει τίποτα αρκεί να ελέγχεις τον πληθωρισμό,

    το τύπωμα στην ουσία είναι πληθωρισμός. Αν τυπώσεις χρήμα (χωρίς αντίστοιχη αύξηση αγαθών) είναι πληθωρισμός. Πώς μπορείς να τυπώσεις και να ελέγξεις τον πληθωρισμό συγχρόνως; Μήπως το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό; Το τύπωμα; Λόγω του τυπώματος είχαμε τις φούσκες που είχαμε, και οδηγηθήκαμε εδώ που οδηγηθήκαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αν η ΕΚΤ δεκαπλασιάσει (με συντηρητικούς υπολογισμούς) την νομισματική κυκλοφορία για να ανακεφαλαιώσει τις ευρωπαικές τράπεζες και να χρηματοδοτήσει το κρατικό χρέος του νότου (και του Βορρά πολύ σύντομα), τα σημερινά προβλήματα θα τα θυμόμαστε με νοσταλγία σαν βόλτα στο πάρκο.
    Το έργο έχει δοκιμαστεί πολλές φορές στο παρελθόν και οδηγεί πάντοτε στην διάλυση κάθε έννοιας πολιτισμού , σε δικτατορίες και στο τέλος σε πόλεμο απο όλους ενάντια σε όλους, τόσο μέσα στις κοινωνίες όσο και ανάμεσα στα κράτη-έθνη.
    Δυστυχώς εύκολη λύση δεν υπάρχει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πάνο και minority με βάση το ότι έχουμε γνωρίσει έχετε δίκιο. Το να τυπώνεις χρήμα είναι εύκολο ΛΑΘΟΣ, το να ''τυπώνεις'' χρήμα σε συνεννόηση με την κοινότητα ως λογιστική εγγραφή εξυπηρέτησης χρέους και στο ποσοστό της απαιτούμενης παγκόσμιας ωφέλιμης διόρθωσης είναι μια πρόταση. Είναι κάτι σαν επανεκκίνηση και δεν αφορά μια χώρα ή ένα νόμισμα.
    έχουμε φτάσει στην αρχή του κύκλου που τραβήξαμε και στην μεταβολή κάθε απομονωμένου οικονομικού συστήματος η εντροπία αυξάνεται. Τα οικονομικά μοντέλα δεν παράγουν πια οριστικές λύσεις αλλά χρειάζονται διόρθωση.
    αυτό μπορεί να τρομάζει αν στον ΟΗΕ ακούγεται ως ''Ο αναπτυξιακός στόχος της χιλιετίας μας ωθεί στην επεξεργασία ενός παγκόσμιου συστήματος διακυβέρνησης, βασισμένου στην αλληλεγγύη που αποσκοπεί στη μετατροπή του κόσμου των ελεύθερων αγορών σε κοινωνία ελεύθερων ανθρώπων''. δεν έχει σημασία ποιος το λέει αλλά αν συμφωνούμε με αυτήν την πρόταση. χρειαζόμαστε μια οικονομία ή πολλές οικονομίες που δεν παίζουν τις ζωές μας με αέρα και ασφάλιστρα κινδύνου και θέτουν ρυθμίσεις, όρους, ελέγχους, και εμπεδώνουν τη διαφάνεια αποτρέποντας τη διαφυγή κερδών και φόρων. Σε αυτήν την επιλογή η εφαρμογή της εκτύπωσης όχι μόνο δεν σου είναι πρόβλημα, αλλά μπορεί και να μην χρειάζεται καν.
    ένα από τα πιο αναγνωσμένα κείμενα που έχεις αναρτήσει είναι το http://www.minority-opinion.com/2012/06/trouble-with-money.html

    καλημέρα
    σας ευχαριστώ για τον σχολιασμό σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. η κύπρος περήφανα είπε όχι
    είναι η σειρά της ελλάδας να βροντοφωνάξει και αυτή όχι
    ραγιάδες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιώργο οπότε αν κατάλαβα καλά λες ότι το τύπωμα θα πρέπει να γίνεται από τις κυβερνήσεις (Κεντρικές Τράπεζες) και σε συνενόησει με τις κοινωνίες και όχι από τις εμπορικές τράπεζες χρησιμοποιώντας το fractional reserve;

    Μηπως θα ήταν καλύτερα να γίνουμε πιο συνετοί καταναλωτές αντί για τύπωμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. πανο καλημερα
    ναι στο α σαν διορθωση και όσο χρειαστεί (και οι εμπορικές τράπεζες είναι μορφή κοινωνίας)(θεοί δεν είναι)
    και ναι στο β συμφωνω μαζί σου (αλλά δεν νομίζω ότι μπορούμε να το αποφύγουμε) (ακόμη και ο μικρός πληθωρισμός είναι ωφέλιμος υπό συγκεκριμένες συνθήκες για σύντομο χρονικό διάστημα)

    αλλα έτσι και αλλιως το fractional reserve δεν ερχεται σε αντίθεση με το συνετοι καταναλωτές;

    αλλα δεν είμαι οικονομολόγος και I used my fork to eat a potato και πιστευω στο γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις

    καλημερα καλη συνέχεια
    γιωργος δ.



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο καλησπέρα,
    Ο έλεγχος της παραγωγής χρήματος και η καρτελλοποίηση τραπεζικού τομέα μέσω των κεντρικών τραπεζών, πέρα απο ένα πολύ αποτελεσματικό εργαλείο μεταφοράς πλούτου απο τους εργαζόμενους σε αυτούς που ελέγχουν την κρατική εξουσία (πολιτικούς, κρατικούς επιχειρηματίες, συνδικαλιστές κλπ), αποτελεί ταυτόχρονα και ένα ραδιενεργό υλικό που δηλητηριάζει σιγά-σιγά την οικονομία, τις αποταμιεύσεις, την ανάπτυξη και στο τέλος την κουλτούρα κάθε κοινωνίας. Αυτό ακριβώς συμβαίνει μέσα απο τη συνεχή αύξηση της νομισματικής κυκλοφορίας κάθε είδους, που αυξάνει τον μεγαλύτερο εχθρό κάθε εργαζόμενου που δεν έχει πρόσβαση στην κρατική εξουσία, τον πληθωρισμό.
    Η λύση σε αυτό το πρόβλημα δεν είναι κατά τη γνώμη μου η χρήση του ίδιου δηλητηρίου σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες, πράγμα που θα οδηγούσε όχι πια σε αργό θάνατο της οικονομίας απο την χαμηλής έντασης ραδιενέργεια, αλλά σε άμεση καταστροφή απο την έκρηξη του πυρηνικού όπλου του υπερπληθωρισμού.
    Η μόνη μακροπρόθεσμη λύση στην ατέλειωτη σειρά απο φούσκες στην οικονομία, είναι η αφαίρεση απο το κράτος του μονοπωλίου παραγωγής χρήματος και ο διαχωρισμός του τραπεζικού τομέα απο τον εναγκαλισμό του κράτους, με επιστροφή τους στην ελεύθερη αγορά, χωρίς καμμιά προστασία (με τα λεφτά των φορολογουμένων) ούτε για τους μετόχους, ούτε για τους καταθέτες. Ο ανταγωνισμός και το κοινό εμπορικό και αστικό δίκαιο (που στην περίπτωση των τραπεζών ουσιαστικά δεν ισχύει λόγω της ειδικής νομοθεσίας που προστατεύει στελέχη και δικοικητικά συμβούλια απο κατηγορίες για υπεξαίρεση και απάτη) θα κρατούσαν τις τράπεζες σε μικρά μεγέθη και ισχυρά κεφαλαιοποιημένες με την απειλή για bank run όταν κάτι πήγαινε στραβά και τέλος θα περιόριζαν τις συνέπειες σε περίπτωση προβλήματος σε μικρά, τοπικά και διαχειρήσιμα επίπεδα, δίνοντας τέλος στην φιλοσοφία Too Big to (Not) Fail.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αν έχεις χρόνο ρίξε μια ματιά σε αυτό το κείμενο.
    Νομίζω ότι αναλύει με τον καλύτερο τρόπο τι έχει γίνει την περασμένη Κυριακή.

    http://detlevschlichter.com/2013/03/good-riddance-to-deposit-insurance/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. minority διαβασα το link σε ευχαριστω.
      νομίζω οτι αυτό που λες για τις μικρες τραπεζες στο δικό σου σχολιο νομιζω ότι ισχυει ως καποιο μεγεθος στις landesbank στην γερμανια. και νομίζω ότι εφαγαν καλόπιστα και με την ασφαλεια του ''μα κλικαρα ολα τα κουτακια'' μεγαλο παιχνιδι και φεσι από τα αμερικανά.
      [ασχετο. οι γερμανικές τράπεζες δεν είναι στην κατάσταση που νομίζουν ή επιδεικνύουν και πιστεύω ότι μπορείς να βάλεις καποιο Link που να το επιβεβαιωνει (αν δεν εχεις ήδη βάλει!!).]
      στο μελλον ακόμη και αν το επενδυτικο περιβάλλον γίνει περισσοτερο φιλικό για τις μικρες τραπεζες και για κάποιο λόγο σβήσουν τα μεγαλα μεγεθη ''των ναων της οικονομιας'', θεωρω ότι πρωτα θα ερθει χρονικά η εκτύπωση και μετά η μεταβαση σε εμπιστοσύνη και απαιτηση για μικρα μεγέθη και προσδοκίες.
      φυσικά μεχρι την επόμενη απαιτούμενη διορθωση του συστήματος και νεα πιθανή αναθεωρηση.

      συμφωνω μαζι σου στην προταση
      αλλα το να παμε κατευθειαν στην νοοτροπια το less is more κολλαει στην μεγαλη ιδεα που εχουνε οι περισσοτεροι για τις πολιτικαντικες αρλούμπες τους.
      καλό μηνα
      γιωργος δ.

      Διαγραφή
  9. Γιώργο γειά σου,
    Στις αγορές είναι πασίγνωστο ότι τόσο οι μικρές όσο και οι μεγάλες γερμανικές τράπεζες είναι βαριά εκτεθειμένες, εκτός των άλλων και σε επισφαλή δάνεια σε κρατικά ομόλογα Ιταλίας, Ισπανίας, Γαλλίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας κλπ, καθώς και σε στεγαστικά σε Ισπανία, Πορτογαλία κλπ. Σε αυτό το θέμα έχουν αναφερθεί πολλές φορές ακόμα και mainstream μέσα όπως FT, WSJ, Economist κλπ

    Η γερμανία διαφέρει ως προς την Ελλάδα, Κύπρο, Ιταλία κλπ μόνο ποσοτικά και όχι ποιοτικά.

    Λαμβάνοντας υπόψιν τα πάραπάνω, δεν είναι περίεργο που σε πρώτη φάση η Γερμανία πρωτοστάτησε στις διασώσεις των χωρών του Νότου, μέσα απο τα διάφορα πακέτα βοήθειας και την χαλάρωση στην παροχή ρευστότητας της ΕΚΤ, παρά τη ρητή απαγόρευση διασώσεων κρατών ή τραπεζών απο την συνθήκη του Μάαστριχ (η πρακτική αυτή όχι μόνο δεν προβλέπεται αλλά απαγορεύεται ρητά με στόχο την αποφυγή του κινδύνου κάθε χώρα να δανείζεται ανεξέλεγκτα και να φεσώνει τους υπόλοιπους).

    Ο βασικός λόγος για την αλλαγή πλεύσης στην περίπτωση της Κύπρου (πέραν των γερμανικών εκλογών κλπ κλπ) είναι ότι τα κεφάλαια που απαιτούνται για την ανακεφαλαίωση των τραπεζών είναι πολλαπλάσια του ΑΕΠ της ΕΕ και άρα δεν μπορούν να καλυφθούν μέσα απο επιπλέον κρατικό δανεισμό ή φορολογία. Δηλαδή με δυο λόγια, δεν μπορούν να κάνουν αλλοιώς. Η πραγματικότητα αρχίζει πλέον να επιβάλλεται στις φαντασιώσεις και κομπίνες της ευρωπαικής πολιτικής και οικονομικής ελίτ (οι συνεχείς καθημερινές αποκαλύψεις για το ατέλειωτο φαγοπότι των πολιτικών, τραπεζιτών και κρατικών επιχειρηματιών στην Κύπρο με εργαλείο το τραπεζικό σύστημα, δείχνουν λίγο πολύ τι συμβαίνει σε όλη την ευρώπη).

    Κάνοντας λοιπόν την υποχρεωτική προσαρμογή στην πραγματικότητα, φιλοτιμία, έχουν κατανοήσει ότι στην ανακεφαλαιοποίηση θα πρέπει να συμμετέχουν (με αντίστοιχες χασούρες) οι μέτοχοι, οι ομολογιούχοι καιοι καταθέτες (περίπου με 30%), οι φορολογούμενοι με ένα άλλο 30% και η ΕΚΤ με αυξηση ρευστότητας το υπόλοιπο.

    Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν να σώσουν το ευρωπαικό τραπεζικό σύστημα (κατα συνέπεια και τις ευρωπαικές οικονομίες και στο τέλος και την ΕΕ), προσγειώνοντάς το ομαλά (deleveraging)σε ένα διάστημα 3-5 χρόνων.

    Αυτή είναι η πρώτη σοβαρή προσπάθεια (με το υπάρχον πλαίσιο λειτουργίας) να αναμορφωθεί, το τραπεζικό σύστημα και να περιορισθούν οι φούσκες τόσο σε τράπεζες όσο και στα ακίνητα, που κιμδυνεύουν να ανατινάξουν το σύστημα στον αέρα.

    Κατά την γνώμη μου η προσπάθεια αυτή έρχεται πολύ αργά και εφόσον δεν συνοδεύεται απο αντίστοιχη αλλαγές στην λειτουργία της ΕΚΤ (οργανική ανάπτυξη με μηδενικά επιτόκια δεν έχει γίνει ποτέ και πουθενά - μόνο φούσκες σε μετοχές και ακίνητα) , είναι εξαιρετικά δύσκολο να πετύχει.

    Περίπτωση δημιουργίας νέου χρήματος για την χρημαδότηση κρατικών χρεών και τραπεζικών ζημιών δεν έχει κανένα νόημα γιατί θα αυξήσει τα κρατικά χρέη σε απαγορευτικά επίπεδα, που καμμιά χώρα δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει.

    Η περίπτωση δημιουργίας νέου χρήματος για εκμηδενισμό κρατικών χρεών, δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει, γιατί μόλις ξεκινήσει η διαδικασία αυτή, τα επιτόκια δανεισμού ΟΛΩΝ των ευρωπαικών χωρών θα γίνουν διψήφια και η ΕΕ θα αποκλειστεί πρακτικά απο τις διεθνείς αγορές που ακόμα και σήμερα χρηματοδοτούν τα τεράστια κρατικά ελλείμματα ΟΛΩΝ των ευρωπαικών χωρών.
    Στην περίπτωση αυτή η Ευρώπη όπως την ξέρουμε τα τελευταία 60 χρόνια τέλος.
    TILT

    ΑπάντησηΔιαγραφή