Σκοπός του παρόντος είναι για πρώτη φορά έπειτα απο την τακτική παρακολούθηση του ιστολογιου του φίλου Γιώργου, η έκθεση όσων σ´ αυτήν τη χώρα ξεπερνούν τις αντοχές μου και δε με εξοργιζουν, αλλά με πληγώνουν.
Η φίλη Ε.Μ. 26 ετών έφυγε για διδακτορικό στην Ολλανδία όπου τη δέχθηκαν μετα απο σοβαρή αξιολόγηση, μα ως ισότιμη τους. Εδώ δυστυχώς ήταν απο ΤΕΙ πληροφορικής οπότε δεν φτουραγε. Τι κι αν είναι μια απο τους ελάχιστους Ελληνες που έχουν ασχοληθεί τόσο σοβαρά με την κρυπτογραφια. Μέχρι και παρατήρηση τηλεφωνική της έκαναν απο εταιρία γιατί τους γέμισε το mailbox με το βιογραφικό της το οποίο πιθανόν κάποια γραμματέας με κοντή φούστα και πηδιολα δεν ήξερε να σβήσει. Αυτά στην Ελλάδα της ευρωπαϊκής ένωσης. Στην απάνθρωπη Ολλανδία (φτανει με τη Γερμανια εξαλλου ολοι μοιαζουν μεταξυ τους, ειμαστε απο τα λιγα μπουρδελα) των φλωρων που ζουν σαν ρομποτακια οι εταιρίες αναγκαστικά απαντούν στα email κι αυτό επηρεάζει ακόμη και την υστεροφημία τους.
Αυτές έν συντομία ήταν μόνο ελάχιστες περιπτώσεις ατόμων ικανών για ολα, αλλα όχι να προσφέρουν στη χώρα τους. Λείπει η όρεξη, η βούληση, η προοπτική, η εμπιστοσύνη. Χαμένοι δεν πηγαίνουν, ορεγονται τις ικανότητες τους φορείς ξένοι που μόνο ένας ηλίθιος η υπερβολικά εθνικοφρων (δηλαδή ηλίθιος) θα αρνειτο προκειμένου να αγωνισθεί εδώ, εδώ για την πατρίδα.
Στο ύφος της αναγραφής του πρώτου γράμματος των ονομάτων απο τον saboteur θα κινηθώ σε αντίστοιχο μήκος κύματος. Ουδείς απο τους παρακάτω αποτελεί ανθρώπους υπεύθυνους για το σημερινό μας επίπεδο, παρά είναι θύματα, μαχητές παρολ´ αυτά, της συμμορίας των αρπαχτικων.
Ο φίλος Ν.Π. 40 ετών είναι πρωην ερευνητής, νυν μηχανικός ελεύθερος επαγγελματίας και κατα διαστήματα υπάλληλος για περίπου 4 χρόνια. Αποτελεί κλασική περίπτωση ατόμου ικανού να βρει και καρφίτσα σε αχυρωνα, πράγμα το οποίο θα τον καθιστούσε εκμεταλλευσιμο απο οποιοδήποτε σοβαρό κράτος σέβεται το δυναμικό του. Ομως όχι στην Ελλάδα....δεν ήταν ψηφοφόρος ποτέ. Ποτέ δεν έλαβε κάποια αμοιβή ικανή να συντηρηθεί οπότε έχανε το απόλυτο της προσοχής του στην έρευνα. Δεν ήταν το ´παιδί´ κάποιου καθηγητή οπότε δεν υπήρχε κίνητρο έστω για την μετέπειτα ανέλιξη. Η συνέπεια ουσιαστικά ήταν να παρατήσει ακόμη και το διδακτορικό. Στην αγορά εργασίας είχε 2 εργοδότες όπου κατάφεραν και του άφησαν φέσι τους μισους μισθούς. Το λάθος του ήταν ότι ως λάτρης της μελέτης έχανε τη διαπραγματευτική του ικανότητα και γινόταν θύμα εκμετάλλευσης επιτήδειων. Το ζήτημα είναι πως προστατεύεται κάποιος όταν υπάρχουν τέτοιοι. Στη μισητη υπευθυνη για ολα τα κακα μας Γερμανία οι παραπάνω θα είχαν αποπεμφθει απο το σώμα της κοινωνίας, των προμηθευτών, των πελατών, των υπολοίπων υπαλλήλων κλπ. Στην Ελλάδα είσαι πρώτος μάγκας, ψιλοαπατεωνας που ξέρεις να ελισσεσαι.
Ο φίλος Ν.Γ. 30 ετών άφησε τις σπουδές του για βιοποριστικό λόγο και ασκεί το επάγγελμα του ηλεκτρολογου εγκαταστατη απο τα 18. Αριστος στη δουλειά του αλλά μακρυά απο εργολαβικες συνήθεις λογικές δεν έβγαλε ποτέ τα χρήματα που άξιζε. Πριν 3 χρόνια με πολύ χαρά τον μυησα στο χώρο των φωτοβολταϊκών και έχει γίνει περιζήτητος εγκαταστατης. Τώρα ξανά πρέπει να αυτοπροσδιορισθεί μιας και ούτε τον ήλιο δεν ξέρουμε να εκμεταλλευτούμε σε επιχειρηματικό κι επενδυτικό επίπεδο στην Ελλάδα (έν αντιθέσει με τη μισητη σκοτεινή Γερμανία που κρατά τα παγκόσμια σκήπτρα). Εδώ τα φωτοβολταϊκά έγιναν 80% για τους ήδη έχοντες και 20% για την πραγματική αναθερμανση της αγοράς. Ετσι για να μην ξεχνιόμαστε.
Ο φίλος Α. 28 ετων ζει πλέον στο Μόναχο και δουλεύει ως ηλεκτρονικός με καθαρό μισθό 1500ευρω, όταν εδώ δεν έβρισκε ούτε για ντελιβερας. Παρεμπιπτόντως τον επισκέφθηκα με αφορμή κάποια δουλειά μου στο Μόναχο και ζει ένα ζηλευτο βιοτικό επίπεδο. Μέχρι και άλμπουμ καλωσόρισματος του απέστειλε η πόλη του Μονάχου με πληροφορίες για τη ζωή στην χώρα και πόλη τους. Ενα καλό παράδειγμα για το τι μετανάστες πρέπει να επιδιώκουμε, αλλά και τι συμπεριφορά πρέπει να επιδυκνειουμε απέναντι τους.
Ο φίλος Ν. 32 ετών δουλεύει ως πολιτικός μηχανικός στην Αγγλία γιατί έμεινε άνεργος και ζει μια ζωή 10 φορές καλύτερη απ ο,τι ισχυρίζεται.
Ο φιλος Γ. 45 ετών έμεινε άνεργος και έφυγε για την Ελβετία όπου ζει μια μαγική ζωή με την οικογένεια του. Οι φωτογραφίες που έχω δει απο το μέρος όπου ζει με έκαναν να ψάξω επόμενη πτήση για Ζυριχη. Τα Γερμανικά μου τα έχω φρεσκαρει σε 3 μήνες οπότε φύγαμε.
Ποια είναι λοιπόν η πατρίδα μου; Οι πολιτικοί των ρουσφετιων, οι δημοσιογράφοι παπαγαλοι, οι αμόρφωτοι δάσκαλοι, οι τεμπέληδες γεωργοι, οι βλαχομπαροκ αγροteenagers των επιδοτήσεων, οι γιατροί υπάλληλοι των φαρμακευτικών, οι μηχανικοί με τις άκρες σε πολεοδομιες, οι δικηγόροι τ........ καλά αυτοί παντού ίδιοι είναι......
Φυσικά οι εξαιρέσεις είναι πολλές, όμως το πρόβλημα είναι πως πλάστιγγα έγειρε πια ανυπόφορα και ο δείκτης δείχνει ´ μιζερια ´. Δεν ξέρω αν είναι πιο επικίνδυνος ο παγκόσμιος κερδοσκόπος η ο πολίτης μιας χώρας. Και τα δυο έχουν αναμφίβολα ισχύ αλλα ο πρώτος χρειάζεται το δεύτερο για να λειτουργήσει. Για την ακρίβεια την αδράνεια του.
Εγώ λοιπόν ο Γ.Γ. 30 ετων συντομα, χαίρομαι τα όμορφα κάθε πόλης, χώρας, στιγμής, ηλικίας, περιστασης, αλλα με θλίβει και με αγχωνουν αφάνταστα οι περίπτωσεις των Ν.Γ. , Ν.Π. , Ε.Μ.......... Τα εισοδήματα μου δεν είναι για να παραπονιεμαι (με αφορμή και το Ε1 χθες είδα ότι βγάζω αρκετά για να γκρίνιαξω έστω μια φορά για τα οικονομικά μου). Εβγαλα στη μέχρι τώρα καριέρα μου των 6 ετών αρκετά, αλλα τα δούλεψα και τα αξιζα ολα και μπορώ να κοιμάμαι ήσυχος για αυτό τουλάχιστον. Ομως αν η κατηφόρα συνεχίσει 2 χρόνια ακόμη έχω υποσχεθεί στον εαυτό μου μια καλύτερη τύχη μακρυά απο την ´ πατρίδα ´. Εξάλλου οποιος θέλει να βρει την αλήθεια δεν πρέπει να έχει πατρίδα. Καλό κουράγιο η στα φινλανδικα ' onnea '
γιαννης γ.
γιαννης γ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου