το φάλτσο

          Με την κατερίνα πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο από το δημοτικό  και θέλαμε να περάσουμε στην ίδια σχολή,  στην αρχιτεκτονική. Τελικά καμία από τις δυο μας δεν τα κατάφερε. Με την κατερίνα είχαμε χαθεί για χρόνια και βρεθήκαμε τυχαία σε μια πορεία τον δεκέμβρη.

Εκείνη δουλεύει σαν δημόσιος υπάλληλος στην περιφέρεια  και εγώ με ημιαπασχόληση ταμίας σε supermarket. Εκείνη ήταν και είναι πάντοτε ακόλουθη της οικολογικής πρωτοπορίας και της αριστερής επανάστασης, ενώ εγώ λέω ότι δεν έχω χρόνο και διάθεση για κάτι αντίστοιχο. Χρόνο και διάθεση για αγώνα, με κατηγορεί εκείνη. Απέχω από την συλλογικότητα και τους κοινωνικούς αγώνες, λέει εκείνη, απέχω από τις ψηφοθηρικές τυχοδιωκτικές συναλλαγές λέω εγώ. Εγώ ψήφισα στις  τελευταίες εκλογές γιωργάκη, και η κατερίνα σταθερά συριζα, με μια εξαιρεση το 2004 που ψήφισε νδ αλλά δεν το ξέρει κανείς άλλος. Στις δημοτικές εκλογές όμως κατέβηκε υποψήφια διαμερισματικός σύμβουλος με ένα ψηφοδέλτιο της ανταρσία και πήρε και 1300 ψήφους.  Και μάλιστα σε διαμέρισμα άσχετο με αυτό που κατοικεί. Όποτε γίνουν βουλευτικές συζητάει για υποψηφιότητα σε όποιο νομό έχει κενά το ψηφοδέλτιο. Όπου έχει ανάγκη το κίνημα μου λέει.   

Οι γονείς της δούλευαν επίσης  δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγήτρια η μαμά της και υπάλληλος στην πολεοδομία ο μπαμπάς της. Εμένα δούλευε μόνο ο μπαμπάς μου εργοδηγός σε οικοδομές. Οι γονείς της πασόκοι, οι δικοί μου μία κκε, μια πασόκ, μια και τελευταία συνασπισμός , και μετά λευκό άκυρο.

Τα σπίτια μας μέχρι το γυμνάσιο ήταν στην ίδια γειτονιά, μικρά 50 άντε 60 τετραγωνικά. Στο λύκειο η κατερίνα μετακόμισε   σε ένα σπίτι πολύ μεγαλύτερο, μαιζονέτα με υπόγειο, και τον ημιυπαίθριο ο μπαμπάς της τον έκλεισε για να φιλοξενεί εμένα ή άλλες φίλες της κόρης τους. Εκεί διαβάζαμε μαζί με την κατερίνα  και λέγαμε για τα αγόρια μας και την σχολή που θα μπαίναμε και όταν χρειαζόταν μας βοηθούσε και η μαμά της η καθηγήτρια. Τελικά ούτε εγώ ούτε εκείνη τα καταφέραμε. Συνήθως με πήγαινε ο πατέρας μου με το οικογενειακό lada και με επέστρεφε η κατερίνα με τον μπαμπά της με μια γαμάτη  bmw που είχε ουρανό.

Αργότερα με πήγαινε η κατερίνα με την bmw και ανοίγαμε τον ουρανό και αράζαμε στους ανοιξιάτικους ήλιους κάνοντας όνειρα για το μέλλον, για τους άντρες μας και τις μικροαστικές μας συνήθειες ή για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό και την χειραφέτηση, για τα κτίρια που θα σχεδιάζαμε και θα ήταν φιλικά στο περιβάλλον και για το κοινό μας γραφείο που θα δουλεύαμε μαζί με νέα παιδιά και ήταν σοσιαλιστικό πρότυπο στις εργασιακές του σχέσεις. Μετά με άφηνε σπίτι για να συνεχίσω το διάβασμα και εκείνη πήγαινε φροντιστήριο  για να συνεχίσει το δικό της. Τελικά με τα ζόρια κατάφερε και ο γέρος μου να με βάλει φροντιστήριο για το σχέδιο.

Τελικά η κατερίνα πέρασε τει μηχανολογίας στο άσχετο τελείως, με την δεύτερη. Και εγώ πουθενά και έπιασα δουλειά σε ένα δισκάδικο και σε ένα bar τα βράδυα του πσκ.

Με την κατερίνα είχαμε χαθεί για χρόνια και βρεθήκαμε τυχαία σε μια πορεία τον δεκέμβρη. Εγώ είμαι η κατερίνα. Δεν  θα ήμουν  αν ο μπαμπάς μου δεν δούλευε στην πολεοδομία και έβγαζε κάποιο μάυρο εισόδημα που να μας επιτρέπε να φτιάξουμε μαιζονέτα, και η μαμά μου δεν ήταν καθηγήτρια και είχε 3 μήνες άδεια και χρόνο να ασχολείται μαζί μου, και με τα λεφτά από τα ιδιαίτερα με έστελνε φροντιστήριο, και εγώ δεν παίρναγα με την 2η μηχανολόγος τει και ο μπαμπάς μου δεν με έβαζε το 2005 με τις άκρες του υπάλληλο στην πολεοδομία. Και δεν με ψήφιζαν 1300 όμοιοι μου σε ένα άγνωστο για εμένα διαμέρισμα της πόλης μου, και αύριο δεν κατέβω υποψήφια στον νομό κολοπετινίτσας για να συμπληρώσω το ψηφοδέλτιο, γιατι εκεί στις προηγούμενες βουλευτικές το ψηφοδέλτιο δεν συμπληρώθηκε.

Την δήμητρα την ξανασυνάντησα τον δεκέμβρη σε μια πορεία, είμασταν φίλες μέχρι και το λύκειο, μετά χαθήκαμε, την ρώτησα τα τυπικά στην πορεία, και όταν πήγα σπίτι μου είπα στους φίλους μου για την άτυχη συμμαθητριά μου που δούλευε στο aldi ταμίας με τετράωρο.

 Όσπου ο γνωστός μαλάκας της παρέας με ρώτησε τι άραγε να είπε εκείνη στους δικούς της φίλους για την συνάντηση μας στην πορεία.

Πάνω κάτω αυτά που έγραψα παραπάνω αν εγώ ήμουν η δήμητρα και εκείνη η κατερίνα. Ευτυχώς ή δυστυχώς όμως  η κατερίνα είμαι εγώ.  

Κατερίνα β. 

το γενναίο νέο σύστημα

Μου άρεσε το κείμενο σας για τους υπερήρωες που βάλατε, αλλά σε σχέση με τους αυτόνομους δεν μετράει καθόλου.

Οι αυτόνομοι, ανυπάκουοι, αναρχικοί, καταληψίες, ελεύθεροι είναι τα καλύτερα παιδιά του συστήματος.  Είναι το alter ego των ακροδεξιών φασιστών.  Είναι αυτοί που θα καταλάβουν ένα κτίριο που έχει κτιστεί για να έχουμε πρόσβαση όλοι μας και θα το κρατήσουν για την πάρτη τους και για τα πάρτυ τους, θα βγάλουν και καμιά δεκαριά κλειδιά να τα μοιράσουν μεταξύ τους για να δείχνουν στα γκομενάκια και να μετράνε την χαλκέντερη στύση τους. Θα σπάσουν τις τράπεζες που οι μπαμπάδες τους βάζουν το χαρτζηλίκι τους και  μπαίνουν οι καταθέσεις από τις συναυλίες συμπαράστασης  στους αναρχικούς ληστές, και μάλλον και τα έσοδα από τις απαλλοτριώσεις των ίδιων τραπεζών.

Μεγάλε χτυπάμε το σύστημα από  μέσα! 

Σε κάθε πάρτυ που γίνεται και παίζουν πιτσιρίκια θα μας την πέσουν διάφορα γεροντοφρικιά επαναστάτες της καρέκλας , με προτροπές- συμβουλές διαπιστευμένου αναρχομάρκετινγκ,  να μαζευτούμε,  να τους ακολουθήσουμε , να γίνουμε δύναμη, να τρομάξουμε αυτούς που μας τρομοκρατούν. Παιδομάζωμα. Το χειρότερο καμάκι. Από τους χειρότερους πολιτικάντηδες νταβατζήδες.  Έχω βαρεθεί σαχλαμαράκηδες να με καλούν στο ελεύθερο κατειλημένο ‘’απελευθερωμένο’’ στέκι συνάντησης, που θα πρέπει να περιμένουμε τον μαλάκα τον κλειδούχο ή τους κολαούζους του. Και θα πρέπει να του την πέσουμε πίπα για να πάρουμε κλειδί και εμείς τα τσόλια.  ‘’Γιατί  παίζουν και μπατσοκαρφιά  που θέλουν να διεισδύσουν’’. Αρχίδια καπλαμά.  Ωραίο ελεύθερο στέκι, να περιμένουμε να μας ανοίξεις ρε μεγάλε.  Άραξε,  άμα είναι να φάμε πόρτα, καλύτερα πάμε στο faz. 

Να βγούμε να γράψουμε στους τοίχους ‘’παλαιά καίγανε βιβλία, τώρα καίνε μυαλά’’, να βγάλουμε κανά άγριεμένο γκομενάκι, ‘’και εργαζόμενους σε τράπεζες’’ έγραψα από κάτω, να συμπληρώσω την ατάκα, αλλά δεν άρεσε στους υπόλοιπους συντρόφους μου .  Γεια σας είμαστε οι νέοι νταβατζήδες της πόλης και της νιότης σας. Μαλακισμένα ξυπνήστε ακούστε τους πεφωτισμένους. Από τις κατειλημένες απελευθερωμένες συχνότητες της πόλης η σούλα θα χαρίσει στον μήτσο με αγάπη.

Το να είσαι αυτόνομος μετράει. Ειδικά όταν πληρώνουν οι άλλοι. Το χαρτζιλίκι του μπαμπά από τα αδήλωτα στην εφορία και μετά συνθήματα φέρτε πίσω τα κλεμμένα, οι σπουδές στο πανεπιστήμιο χάρη στα ιδιαίτερα και μετά οι πορείες για την δωρεάν παιδεία,  διαμονή στην γκαρσονιέρα που χτίστηκε από τους μετανάστες στο τσάμπα  και μετά πορεία για τα δικαιώματα των μεταναστών, να ψοφάνε από το κρύο ή την πείνα και εμείς να κρατάμε τον χώρο για τα πάρτυ και τα χάπενιγκ και να διαμαρτυρόμαστε ότι η θέρμανση είναι στο full γαμώ το στανιό μου, αλλά στην πορεία μπροστά αλληλεγύη στα πακιστάνια και άντε να βρεθεί κανένας μαλάκας να τους ταϊσει, γιατί τα ψιλά τα θέλουμε για τσιγάρα και μπίρες. Ο αγώνας έχει κόστος αλλά άσε να το πληρώσει κανένας άλλος. Μην χάσουμε και την άνεση μας ρε. Και μετά ξύλο και μολότοφ στους μπάτσους και συνθήματα μπάτσοι γουρούνια, δολοφόνοι. Το τελευταίο όλο και πιο σιγά, μην μας την γυρίσουν για την marfin.  Και μετά παράπονα για τα ματ που μας χτύπησαν πάλι τα συντρόφια και λοιπά.

Μια ερώτηση μόνο στον γενναίο νέο κόσμο σας τον απελευθερωμένο και χρηματοδοτούμενο από τον κο George sorros, όταν αύριο ελευθερώσετε την χώρα και θα πάρετε την εξουσία και το ΑΥΤΟΝΟΜΟ θα γίνει κυρίαρχο και εξουσία μοιραία και αναγκαστικά, και τότε  θα σας ρίχνουμε μολότοφ εγώ και δυο τρεις ακόμη, χωρίς καμία δικαιολογία, χωρίς κανένα ιδεολογικό υπόβαθρο, έτσι  γιατί απλά δεν θα γουστάρουμε την φάση, εσείς θα μας στέλνετε τα αντίστοιχα ματ ή τριαντάφυλλα;  Αν θες απάντησε!  Και σε παρακαλώ θυμήσου το πριν με ξανασκοτίσεις με την παρλαπίπα της επανάστασης. Μην ανησυχείς όμως εμείς δεν θα τις πετάμε στους περαστικούς  στην λαϊκή.

James. 

υπερήρωες

Στις δημοκρατίες η εξέχουσα τάξη δεν είναι οι ψηφοφόροι, ούτε οι πολιτευόμενοι, αλλά οι υπερήρωες.

Ποιοι είναι αυτοί; Υπερήρωες είναι η ομάδα διαρκώς διαμαρτυρόμενων βολεμένων πολιτικά ανέστιων, οι οποίοι απολαμβάνουν με το μικρότερο αντίτιμο, τις δομές  και τα δικαιώματα του κοινωνικού κράτους, συν την ασφάλεια της κεντρικής εξουσίας, αλλά βρίσκονται στην απέναντι όχθη. Υποτίθεται.

Υπερήρωες είναι αυτοί που προσφέρουν το λιγότερο και φωνάζουν για το πλούσιο της συμμετοχή τους.

Οι Υπερήρωες συνήθως είναι δημόσιοι υπάλληλοι που περνούν από την υπηρεσία τους, την 1^η κάθε μήνα, και μετά τρέχουν στους αγώνες προετοιμασίας της επανάστασης. Εννοείται ότι είναι πάντοτε μπροστά από την εποχή τους, είναι αυτοί που αγωνίστηκαν από του ξαπλώπουλου,  για το Ε.Σ.Υ.,για την αγροτική σύνταξη, για την δωρεάν παιδεία, για το πανεπιστημιακό άσυλο, για την αλληλεγγύη στους μετανάστες. Όμως επειδή τα παραπάνω δεν πραγματοποιούνται με ευχές αλλά με ψήφους και μετά με πράξεις, καλές οι προθέσεις αλλά δεν φτάνουν. Όταν ο υπερήρωας ψηφίζει λευκό ή άκυρο, ή κυνηγούς, δυστυχώς κάποιος μαλάκας συμβιβασμένος θα πρέπει να ψηφίσει τον μαλάκα που θα θεσπίσει το ΕΣΥ, που θα δώσει λαλάκια για την παιδεία, που θα θεσπίσει το άσυλο, που θα αναγνωρίσει την εθνική αντίσταση, που θα αναδιανέμει το χρήμα, που θα βάλει την χώρα στον διεθνή χάρτη, που θα κάνει 5ημερο και 8ώρο και 25ημερη άδεια. Όμως αυτό σημαίνει ψήφος, και κριτική για τα λάθη του αποδέκτη της ψήφου σου. Γιατί ακόμη και τον γκάντι να ψήφιζες ή τον μαρξ τον ίδιο,  ε όλο και καμιά μαλακία θα   έκαναν. Ή οι ίδιοι ή οι συνεργάτες τους. Δεν λέμε για τον καημένο τον πάλμε.

Γιατί όμως να τους ψηφίσεις; αρκεί να υπάρχουν οι άλλοι οι μαλάκες να ψηφίζουν και να κάνει και κανένα βηματάκι μπροστά ο κόσμος. Εσύ ο αμόλυντος καρπώνεσαι ότι καλό, και εκ του ασφαλούς κάνεις κριτική για τα στραβά και εννοείται πλειοδοτείς σε  αγωνιστικούς χαιρετισμούς και επαναστατική γυμναστική. Τζάμπα μαγκιά, ας είναι καλά τα κορόϊδα που ψήφισαν τον ομπάμα και όχι πάλι τον διάδοχο του μπους, που ψήφισαν τον γιωργάκη και όχι τον κωστάκη, που ψήφισαν τον θαπατέρο αντί τον αθνάρ, τον αιζενχάουερ και όχι τον λίντμπεργκ κλπ. Ας είναι καλά τα κορόιδα που νομοθέτησαν την ψήφο των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές, που άνοιξαν όπως άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα, που πήραν τα δάνεια να πληρώσουν συντάξεις και μισθούς γιατί την 1η του μήνα οι υπερήρωες θα περάσουν από το ταμείο, να βρίσουν την ΄΄χούντα΄΄ που τους έκοψε το επίδομα πλύσης χεριών ή τοποθέτησης κεραίας στο τρόλεϋ ή έγκαιρης προσέλευσης.  Σε ακόμη πιο τραγικά μοιραίες περιπτώσεις οι υπερήρωες έχουν διατελέσει  πρωτοκλασσάτοι σύμβουλοι και λογογράφοι για πχ του γιωργάκη και όταν μετά τις εκλογές αντί για αξιώματα πήραν τον πούλο την έκαναν κωλοτούμπα και τώρα την πέφτουν στην ΄΄χούντα΄΄. Δες νίκος κοτζιάς. Υπερήρωες είναι και κάτι δημοσιογράφοι επαναστάτες που αν και δουλεύουν στον επίσημο εργολάβο του κράτους ή στον αλαφούζο τον χουβαρντά που λάδωνε επίσημα με απόδειξη την κυβέρνηση του μητσοτάκη αυτοί εκ των έσω βαράνε το κεφάλαιο και την πέφτουν ταυτόχρονα και στην ΄΄κατοχική κυβέρνηση΄΄. Δες γιωργος δελαστίκ, θύμιος καλαμούκης και πέτρος παπακωσταντίνου. Ή θυμηθείτε την κα σοφία σακοράφα που αφού ψήφιζε επί σημίτη όλα όσα μας έφεραν εδώ, τώρα σήκωσε την παντιέρα, τότε απλά ψήφιζε η κακομοίρα. Αλλά μην το πάμε τόσο μακριά, ας κοιτάξουμε  στον καθρέφτη μας, ας ρίξουμε μια ματιά στο είδωλο.   

Ίσως δούμε αυτούς που δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ φόρο και μετά φωνάζουν για τους 300 κλέφτες ή ίσως δούμε αυτούς που έβαλαν τα μισά ένσημα στους εργαζόμενους στην οικοδομή τους και μετά  φωνάζουν για τα ένσημα που έφαγαν οι κρητικοί από τους μετανάστες απεργούς πείνας.

Συνήθως οι δημοκρατίες δουλεύουν με τους ψήφους. Κάποιοι ψηφίζουν, αλλά την μαλακία τους την πληρώνουν όλοι ή σχεδόν όλοι. Αντίστοιχα το όφελος αφορά όλους ή σχεδόν όλους. Κάποιοι όμως είναι πάντα από πάνω, άγρυπνοι στον νυχτερινό ουρανό της βρώμικης χώρας και αγωνίζονται για την πλειοδοσία αγώνων και την εκδίκηση του καλού.

Οι υπερήρωες. Αυτοί που ρίχνουν το εγώ τους για το εμείς, αυτοί που ψηφίζουν άκυρο, λευκό, λεβέντη, αλαβάνο, άδωνη, τζούλια γιατί είναι πρωτοπόροι. Εξάλλου τι να τον κάνεις τον κακομοίρη που θέσπισε το 8ωρο όταν εσύ μπορούσες να υποσχεθείς 5ωρο. Γιατί θα σε καλέσει κανείς ποτέ να το πραγματοποιήσεις; Γιατί να μην υπόσχεσαι 1500ευρώ μισθό, λες και θα σε κατηγορήσει κανείς ότι στις επιχειρήσεις σου τους πληρώνεις 592; Και αν θα βρεθείς κάποιος αυτός θα είναι προβοκάτορας, που δεν μπορεί να καταλάβει ότι και τις απολύσεις που κάνεις, τις κάνεις για το καλό των εργαζόμενων. Η υπεραξία τους  δεν βοήθησε στην μεταφορά των εγκαταστάσεων από τον περισσό στα 33.000τμ στο κρυονέρι, αλλά στον αγώνα. Στην έκδοση κειμένων και εφημερίδων για τον αγώνα των άνεργων, κατά των καπιταλιστών. Και με την απόλυση τους έσωσαν τον αγώνα των πολλών. Ε όπως και στην εσσδ κάποια εκατομμύρια έπρεπε να θυσιασθούν για το καλό των πολλών. Αλίμονο οι υπερήρωες θα αγωνίζονται πάντα για το καλό μας. Και εμείς θα ξέρουμε πάντα. Οι αγώνες μας και οι ψήφοι μας ποτέ δεν θα ήσαν αρκετοί αν αυτοί δεν ήταν πάντοτε στο πλάι μας με την καλόπιστη κριτική τους και την πλειοδοσία οραμάτων και διεκδικήσεων. Αν δεν ήταν αυτοί ποιος θα μας έλεγε για την υπεραξία, για το κεφάλαιο, την ισότητα, το κράτος δικαίου. Ποιος θα έλεγχε την κυβερνώσα αταξία και θα γκρέμιζε τους λαοπλάνους ψηφοθήρες κεντροαριστερούς.

Στα σοβαρά δεν ξέρω μέχρι πότε θα αντέχουμε την μαλακία του κάθε τζάμπα μάγκα υπερήρωα. Την μαλακία του μπους, του κωστάκη, του μπερλουσκόνι, του σαρκοζί, του κάστρο, του καντάφι την πληρώνουμε εμείς και όχι οι παστεριωμένοι αγωνιστές. δημοκρατία δεν σημαίνει ότι καρπώνομαι ότι καλό συμβαίνει και την ώρα της επιλογής, της απόφασης την ευθύνη την παίρνετε εσείς οι υπόλοιποι τα πρόβατα. Την απόφαση την παίρνουμε μαζί, την επιλογή την κάνουμε όλοι. Και όσοι δεν έχουν να δουν εξουσία ούτε με το κιάλι, προτάσεις για σχέδια νόμου μπορούν να τα σπρώξουν στην δημοσιότητα, συνεργασίες με μεγαλύτερα κόμματα μπορούν να κάνουν, και ότι καλό υπάρχει στο μυαλό τους δεν είναι ανάγκη να περιμένουν την 2^α παρουσία του μαρξ ή του τρόσκυ. Τις καταθέτουν και τις προτείνουν. Και το κυριότερο το δείχνουν κάθε ημέρα με την ζωή τους. Σε εμάς το πόπολο, τους παρασυρμένους και στους ίδιους τους εαυτούς τους. Αν ο γκεβάρα ήταν για κάποιους ήρωας, για κάποιους άλλους ήταν τυχερός γιατί δεν έζησε να δει αυτό που αγωνίστηκε να καταρρέει και να διώχνει το μισό νησί στην εξορία. Και για κάποιους άλλους  αυτός που φυγομάχησε από την εφαρμογή της εξουσίας ως υπουργός, και πήρε τον ευκολότερο δρόμο της επανάστασης και της αθανασίας.

Οι υπερήρωες είναι χρήσιμοι αλλά για το ποπ κορν στον κινηματογράφο. Οι ήρωες είναι κάτι τυπάκια που δεν τα πιάνει το μάτι σου, τους καλύπτει στον καθρέπτη τους το είδωλο του υπερήρωα, αλλά αυτά τα τυπάκια τραβάνε το κουπί. 

γιώργος δ.