Τετάρτη 25 Μαΐου 2011

το φάλτσο



          Με την κατερίνα πηγαίναμε στο ίδιο σχολείο από το δημοτικό  και θέλαμε να περάσουμε στην ίδια σχολή,  στην αρχιτεκτονική. Τελικά καμία από τις δυο μας δεν τα κατάφερε. Με την κατερίνα είχαμε χαθεί για χρόνια και βρεθήκαμε τυχαία σε μια πορεία τον δεκέμβρη.


Εκείνη δουλεύει σαν δημόσιος υπάλληλος στην περιφέρεια  και εγώ με ημιαπασχόληση ταμίας σε supermarket. Εκείνη ήταν και είναι πάντοτε ακόλουθη της οικολογικής πρωτοπορίας και της αριστερής επανάστασης, ενώ εγώ λέω ότι δεν έχω χρόνο και διάθεση για κάτι αντίστοιχο. Χρόνο και διάθεση για αγώνα, με κατηγορεί εκείνη. Απέχω από την συλλογικότητα και τους κοινωνικούς αγώνες, λέει εκείνη, απέχω από τις ψηφοθηρικές τυχοδιωκτικές συναλλαγές λέω εγώ. Εγώ ψήφισα στις  τελευταίες εκλογές γιωργάκη, και η κατερίνα σταθερά συριζα, με μια εξαιρεση το 2004 που ψήφισε νδ αλλά δεν το ξέρει κανείς άλλος. Στις δημοτικές εκλογές όμως κατέβηκε υποψήφια διαμερισματικός σύμβουλος με ένα ψηφοδέλτιο της ανταρσία και πήρε και 1300 ψήφους.  Και μάλιστα σε διαμέρισμα άσχετο με αυτό που κατοικεί. Όποτε γίνουν βουλευτικές συζητάει για υποψηφιότητα σε όποιο νομό έχει κενά το ψηφοδέλτιο. Όπου έχει ανάγκη το κίνημα μου λέει.   

Οι γονείς της δούλευαν επίσης  δημόσιοι υπάλληλοι, καθηγήτρια η μαμά της και υπάλληλος στην πολεοδομία ο μπαμπάς της. Εμένα δούλευε μόνο ο μπαμπάς μου εργοδηγός σε οικοδομές. Οι γονείς της πασόκοι, οι δικοί μου μία κκε, μια πασόκ, μια και τελευταία συνασπισμός , και μετά λευκό άκυρο.
Τα σπίτια μας μέχρι το γυμνάσιο ήταν στην ίδια γειτονιά, μικρά 50 άντε 60 τετραγωνικά. Στο λύκειο η κατερίνα μετακόμισε   σε ένα σπίτι πολύ μεγαλύτερο, μαιζονέτα με υπόγειο, και τον ημιυπαίθριο ο μπαμπάς της τον έκλεισε για να φιλοξενεί εμένα ή άλλες φίλες της κόρης τους. Εκεί διαβάζαμε μαζί με την κατερίνα  και λέγαμε για τα αγόρια μας και την σχολή που θα μπαίναμε και όταν χρειαζόταν μας βοηθούσε και η μαμά της η καθηγήτρια. Τελικά ούτε εγώ ούτε εκείνη τα καταφέραμε. Συνήθως με πήγαινε ο πατέρας μου με το οικογενειακό lada και με επέστρεφε η κατερίνα με τον μπαμπά της με μια γαμάτη  bmw που είχε ουρανό.

Αργότερα με πήγαινε η κατερίνα με την bmw και ανοίγαμε τον ουρανό και αράζαμε στους ανοιξιάτικους ήλιους κάνοντας όνειρα για το μέλλον, για τους άντρες μας και τις μικροαστικές μας συνήθειες ή για την επανάσταση και τον σοσιαλισμό και την χειραφέτηση, για τα κτίρια που θα σχεδιάζαμε και θα ήταν φιλικά στο περιβάλλον και για το κοινό μας γραφείο που θα δουλεύαμε μαζί με νέα παιδιά και ήταν σοσιαλιστικό πρότυπο στις εργασιακές του σχέσεις. Μετά με άφηνε σπίτι για να συνεχίσω το διάβασμα και εκείνη πήγαινε φροντιστήριο  για να συνεχίσει το δικό της. Τελικά με τα ζόρια κατάφερε και ο γέρος μου να με βάλει φροντιστήριο για το σχέδιο.
Τελικά η κατερίνα πέρασε τει μηχανολογίας στο άσχετο τελείως, με την δεύτερη. Και εγώ πουθενά και έπιασα δουλειά σε ένα δισκάδικο και σε ένα bar τα βράδυα του πσκ.

Με την κατερίνα είχαμε χαθεί για χρόνια και βρεθήκαμε τυχαία σε μια πορεία τον δεκέμβρη. Εγώ είμαι η κατερίνα. Δεν  θα ήμουν  αν ο μπαμπάς μου δεν δούλευε στην πολεοδομία και έβγαζε κάποιο μάυρο εισόδημα που να μας επιτρέπε να φτιάξουμε μαιζονέτα, και η μαμά μου δεν ήταν καθηγήτρια και είχε 3 μήνες άδεια και χρόνο να ασχολείται μαζί μου, και με τα λεφτά από τα ιδιαίτερα με έστελνε φροντιστήριο, και εγώ δεν παίρναγα με την 2η μηχανολόγος τει και ο μπαμπάς μου δεν με έβαζε το 2005 με τις άκρες του υπάλληλο στην πολεοδομία. Και δεν με ψήφιζαν 1300 όμοιοι μου σε ένα άγνωστο για εμένα διαμέρισμα της πόλης μου, και αύριο δεν κατέβω υποψήφια στον νομό κολοπετινίτσας για να συμπληρώσω το ψηφοδέλτιο, γιατι εκεί στις προηγούμενες βουλευτικές το ψηφοδέλτιο δεν συμπληρώθηκε.
Την δήμητρα την ξανασυνάντησα τον δεκέμβρη σε μια πορεία, είμασταν φίλες μέχρι και το λύκειο, μετά χαθήκαμε, την ρώτησα τα τυπικά στην πορεία, και όταν πήγα σπίτι μου είπα στους φίλους μου για την άτυχη συμμαθητριά μου που δούλευε στο aldi ταμίας με τετράωρο.
 Όσπου ο γνωστός μαλάκας της παρέας με ρώτησε τι άραγε να είπε εκείνη στους δικούς της φίλους για την συνάντηση μας στην πορεία.
Πάνω κάτω αυτά που έγραψα παραπάνω αν εγώ ήμουν η δήμητρα και εκείνη η κατερίνα. Ευτυχώς ή δυστυχώς όμως  η κατερίνα είμαι εγώ.  


Κατερίνα β. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου