υπερήρωες

Στις δημοκρατίες η εξέχουσα τάξη δεν είναι οι ψηφοφόροι, ούτε οι πολιτευόμενοι, αλλά οι υπερήρωες.

Ποιοι είναι αυτοί; Υπερήρωες είναι η ομάδα διαρκώς διαμαρτυρόμενων βολεμένων πολιτικά ανέστιων, οι οποίοι απολαμβάνουν με το μικρότερο αντίτιμο, τις δομές  και τα δικαιώματα του κοινωνικού κράτους, συν την ασφάλεια της κεντρικής εξουσίας, αλλά βρίσκονται στην απέναντι όχθη. Υποτίθεται.

Υπερήρωες είναι αυτοί που προσφέρουν το λιγότερο και φωνάζουν για το πλούσιο της συμμετοχή τους.

Οι Υπερήρωες συνήθως είναι δημόσιοι υπάλληλοι που περνούν από την υπηρεσία τους, την 1^η κάθε μήνα, και μετά τρέχουν στους αγώνες προετοιμασίας της επανάστασης. Εννοείται ότι είναι πάντοτε μπροστά από την εποχή τους, είναι αυτοί που αγωνίστηκαν από του ξαπλώπουλου,  για το Ε.Σ.Υ.,για την αγροτική σύνταξη, για την δωρεάν παιδεία, για το πανεπιστημιακό άσυλο, για την αλληλεγγύη στους μετανάστες. Όμως επειδή τα παραπάνω δεν πραγματοποιούνται με ευχές αλλά με ψήφους και μετά με πράξεις, καλές οι προθέσεις αλλά δεν φτάνουν. Όταν ο υπερήρωας ψηφίζει λευκό ή άκυρο, ή κυνηγούς, δυστυχώς κάποιος μαλάκας συμβιβασμένος θα πρέπει να ψηφίσει τον μαλάκα που θα θεσπίσει το ΕΣΥ, που θα δώσει λαλάκια για την παιδεία, που θα θεσπίσει το άσυλο, που θα αναγνωρίσει την εθνική αντίσταση, που θα αναδιανέμει το χρήμα, που θα βάλει την χώρα στον διεθνή χάρτη, που θα κάνει 5ημερο και 8ώρο και 25ημερη άδεια. Όμως αυτό σημαίνει ψήφος, και κριτική για τα λάθη του αποδέκτη της ψήφου σου. Γιατί ακόμη και τον γκάντι να ψήφιζες ή τον μαρξ τον ίδιο,  ε όλο και καμιά μαλακία θα   έκαναν. Ή οι ίδιοι ή οι συνεργάτες τους. Δεν λέμε για τον καημένο τον πάλμε.

Γιατί όμως να τους ψηφίσεις; αρκεί να υπάρχουν οι άλλοι οι μαλάκες να ψηφίζουν και να κάνει και κανένα βηματάκι μπροστά ο κόσμος. Εσύ ο αμόλυντος καρπώνεσαι ότι καλό, και εκ του ασφαλούς κάνεις κριτική για τα στραβά και εννοείται πλειοδοτείς σε  αγωνιστικούς χαιρετισμούς και επαναστατική γυμναστική. Τζάμπα μαγκιά, ας είναι καλά τα κορόϊδα που ψήφισαν τον ομπάμα και όχι πάλι τον διάδοχο του μπους, που ψήφισαν τον γιωργάκη και όχι τον κωστάκη, που ψήφισαν τον θαπατέρο αντί τον αθνάρ, τον αιζενχάουερ και όχι τον λίντμπεργκ κλπ. Ας είναι καλά τα κορόιδα που νομοθέτησαν την ψήφο των μεταναστών στις δημοτικές εκλογές, που άνοιξαν όπως άνοιξαν τα κλειστά επαγγέλματα, που πήραν τα δάνεια να πληρώσουν συντάξεις και μισθούς γιατί την 1η του μήνα οι υπερήρωες θα περάσουν από το ταμείο, να βρίσουν την ΄΄χούντα΄΄ που τους έκοψε το επίδομα πλύσης χεριών ή τοποθέτησης κεραίας στο τρόλεϋ ή έγκαιρης προσέλευσης.  Σε ακόμη πιο τραγικά μοιραίες περιπτώσεις οι υπερήρωες έχουν διατελέσει  πρωτοκλασσάτοι σύμβουλοι και λογογράφοι για πχ του γιωργάκη και όταν μετά τις εκλογές αντί για αξιώματα πήραν τον πούλο την έκαναν κωλοτούμπα και τώρα την πέφτουν στην ΄΄χούντα΄΄. Δες νίκος κοτζιάς. Υπερήρωες είναι και κάτι δημοσιογράφοι επαναστάτες που αν και δουλεύουν στον επίσημο εργολάβο του κράτους ή στον αλαφούζο τον χουβαρντά που λάδωνε επίσημα με απόδειξη την κυβέρνηση του μητσοτάκη αυτοί εκ των έσω βαράνε το κεφάλαιο και την πέφτουν ταυτόχρονα και στην ΄΄κατοχική κυβέρνηση΄΄. Δες γιωργος δελαστίκ, θύμιος καλαμούκης και πέτρος παπακωσταντίνου. Ή θυμηθείτε την κα σοφία σακοράφα που αφού ψήφιζε επί σημίτη όλα όσα μας έφεραν εδώ, τώρα σήκωσε την παντιέρα, τότε απλά ψήφιζε η κακομοίρα. Αλλά μην το πάμε τόσο μακριά, ας κοιτάξουμε  στον καθρέφτη μας, ας ρίξουμε μια ματιά στο είδωλο.   

Ίσως δούμε αυτούς που δεν πλήρωσαν ούτε ένα ευρώ φόρο και μετά φωνάζουν για τους 300 κλέφτες ή ίσως δούμε αυτούς που έβαλαν τα μισά ένσημα στους εργαζόμενους στην οικοδομή τους και μετά  φωνάζουν για τα ένσημα που έφαγαν οι κρητικοί από τους μετανάστες απεργούς πείνας.

Συνήθως οι δημοκρατίες δουλεύουν με τους ψήφους. Κάποιοι ψηφίζουν, αλλά την μαλακία τους την πληρώνουν όλοι ή σχεδόν όλοι. Αντίστοιχα το όφελος αφορά όλους ή σχεδόν όλους. Κάποιοι όμως είναι πάντα από πάνω, άγρυπνοι στον νυχτερινό ουρανό της βρώμικης χώρας και αγωνίζονται για την πλειοδοσία αγώνων και την εκδίκηση του καλού.

Οι υπερήρωες. Αυτοί που ρίχνουν το εγώ τους για το εμείς, αυτοί που ψηφίζουν άκυρο, λευκό, λεβέντη, αλαβάνο, άδωνη, τζούλια γιατί είναι πρωτοπόροι. Εξάλλου τι να τον κάνεις τον κακομοίρη που θέσπισε το 8ωρο όταν εσύ μπορούσες να υποσχεθείς 5ωρο. Γιατί θα σε καλέσει κανείς ποτέ να το πραγματοποιήσεις; Γιατί να μην υπόσχεσαι 1500ευρώ μισθό, λες και θα σε κατηγορήσει κανείς ότι στις επιχειρήσεις σου τους πληρώνεις 592; Και αν θα βρεθείς κάποιος αυτός θα είναι προβοκάτορας, που δεν μπορεί να καταλάβει ότι και τις απολύσεις που κάνεις, τις κάνεις για το καλό των εργαζόμενων. Η υπεραξία τους  δεν βοήθησε στην μεταφορά των εγκαταστάσεων από τον περισσό στα 33.000τμ στο κρυονέρι, αλλά στον αγώνα. Στην έκδοση κειμένων και εφημερίδων για τον αγώνα των άνεργων, κατά των καπιταλιστών. Και με την απόλυση τους έσωσαν τον αγώνα των πολλών. Ε όπως και στην εσσδ κάποια εκατομμύρια έπρεπε να θυσιασθούν για το καλό των πολλών. Αλίμονο οι υπερήρωες θα αγωνίζονται πάντα για το καλό μας. Και εμείς θα ξέρουμε πάντα. Οι αγώνες μας και οι ψήφοι μας ποτέ δεν θα ήσαν αρκετοί αν αυτοί δεν ήταν πάντοτε στο πλάι μας με την καλόπιστη κριτική τους και την πλειοδοσία οραμάτων και διεκδικήσεων. Αν δεν ήταν αυτοί ποιος θα μας έλεγε για την υπεραξία, για το κεφάλαιο, την ισότητα, το κράτος δικαίου. Ποιος θα έλεγχε την κυβερνώσα αταξία και θα γκρέμιζε τους λαοπλάνους ψηφοθήρες κεντροαριστερούς.

Στα σοβαρά δεν ξέρω μέχρι πότε θα αντέχουμε την μαλακία του κάθε τζάμπα μάγκα υπερήρωα. Την μαλακία του μπους, του κωστάκη, του μπερλουσκόνι, του σαρκοζί, του κάστρο, του καντάφι την πληρώνουμε εμείς και όχι οι παστεριωμένοι αγωνιστές. δημοκρατία δεν σημαίνει ότι καρπώνομαι ότι καλό συμβαίνει και την ώρα της επιλογής, της απόφασης την ευθύνη την παίρνετε εσείς οι υπόλοιποι τα πρόβατα. Την απόφαση την παίρνουμε μαζί, την επιλογή την κάνουμε όλοι. Και όσοι δεν έχουν να δουν εξουσία ούτε με το κιάλι, προτάσεις για σχέδια νόμου μπορούν να τα σπρώξουν στην δημοσιότητα, συνεργασίες με μεγαλύτερα κόμματα μπορούν να κάνουν, και ότι καλό υπάρχει στο μυαλό τους δεν είναι ανάγκη να περιμένουν την 2^α παρουσία του μαρξ ή του τρόσκυ. Τις καταθέτουν και τις προτείνουν. Και το κυριότερο το δείχνουν κάθε ημέρα με την ζωή τους. Σε εμάς το πόπολο, τους παρασυρμένους και στους ίδιους τους εαυτούς τους. Αν ο γκεβάρα ήταν για κάποιους ήρωας, για κάποιους άλλους ήταν τυχερός γιατί δεν έζησε να δει αυτό που αγωνίστηκε να καταρρέει και να διώχνει το μισό νησί στην εξορία. Και για κάποιους άλλους  αυτός που φυγομάχησε από την εφαρμογή της εξουσίας ως υπουργός, και πήρε τον ευκολότερο δρόμο της επανάστασης και της αθανασίας.

Οι υπερήρωες είναι χρήσιμοι αλλά για το ποπ κορν στον κινηματογράφο. Οι ήρωες είναι κάτι τυπάκια που δεν τα πιάνει το μάτι σου, τους καλύπτει στον καθρέπτη τους το είδωλο του υπερήρωα, αλλά αυτά τα τυπάκια τραβάνε το κουπί. 

γιώργος δ.