O ιντιάνα τζόουνς ψηφίζει συριζα;

Σε κάποιο τηλεοπτικό επεισόδιο από το big bang theory η έιμυ αφήνει ‘’κεραυνοβολημένο’’ μαλάκα  τον σέλντον όταν για να του την σπάσει του αναφέρει ότι η παρουσία του ιντιάνα τζόουνς στην κλασική 1^η ταινία δεν παίζει κανέναν ρόλο στην εξέλιξη της ταινίας. Δηλαδή ακόμη και χωρίς αυτόν ο κορμός και η εξέλιξη της ταινίας θα ήταν η ίδια : οι γερμανοί θα έβρισκαν την ράβδο του ρα, θα έβρισκαν το πηγάδι των ψυχών  και ακολούθως το σεντούκι των 10 εντολών και κατόπιν   θα τιμωρούνταν  από τους δαίμονες. Όντως η παρουσία του ιντιάνα δεν ανατρέπει τίποτα από τα παραπάνω, παρόλα τα μαστίγια του και τις περιπέτειες του και τις χαριτωμενιές του. . Όλα αυτά θα συνέβαιναν ακόμη και αν δεν υπήρχε ο ιντιάνα. Μοιραία και νομοτελειακά.

Από το 2009 και για αρκετό καιρό ίσως ακόμα μπροστά μας, η παρουσία του συριζα στην πολιτική σκηνή μπορεί να γιγάντωσε τα ποσοστά του ακόμη και με την πικρή μικρή νίκη των ευρωεκλογών, αλλά δεν ωφέλησε τίποτα τους πολίτες της χώρας. Δεν μπόρεσε να τους προστατεύσει από κανέναν σαμαρά και από κανέναν βενιζέλο. Δεν μπορεί (ή δεν τολμά) να τους προστατεύσει από κανένα σαμαρά και από κανέναν βενιζέλο. Αντίθετα δίπλα του βοήθησε και γιγάντωσε την φασιστική επιρροή της χρυσής αυγής, και την δηλητηριώδη παλαβομάρα της πολάν του σαμαρά και του μπαλτάκου, και την επαγγελματική αεργία των λοιπών λαλημένων ‘’καμμένων έλληνων’’ οιωνεί κυβερνητικών ‘’συμμάχων’’ του τ-συριζα.

Ως γνωστόν τυπικά η ελλάδα χρεοκόπησε τον απρίλιο του 2010, και σε ολόκληρο τον κόσμο όλοι τον αναγνώρισαν, με εξαίρεση τους ψεκασμένους  έλληνες του βαρουφάκη, του ζιζεκ, και του παπαθανασίου και του κουρή.  Στην ελλάδα δίπλα σε αυτούς τους τιτανοτεράστιους οικονομολόγους  στάθηκαν όλοι οι πολίτες πλανεμένοι σύμμαχοι τους, κόντρα απέναντι στην λογική,  με μόνη εξαίρεση τους λίγους που  αποδεχτήκαμε την χρεοκοπία του δημόσιου ταμείου και υποστηρίξαμε την ανάγκη μεταρρυθμίσεων και την ανάγκη νέων δανείων με όρους που θα έθεταν (αιτιοκρατικά) και οι δανειστές, και με την ελπίδα για τις μικρότερες συνέπειες για τους πολίτες της χώρας, εμάς. Μόνοι χωρίς συμμάχους, με μια μικρή αποδοχή από τους εκλογείς των  και με πάλι δημοψηφισματικού αντιμνημονιακού χαρακτήρα των αυτοδιοικητικών εξκλογών του 2010.   Μέχρι και την εποχή των αγανακτισμένων δεν υπήρξαν μέτρα που να επηρέαζαν τον ιδιωτικό τομέα, ή μέτρα που να πείραζαν τις μικρές συντάξεις κάτω από 1000ευρω χονδρικά και τους αντίστοιχους μισθούς του δημοσίου. Τότε όμως οι πλατείες των βολεμένων αγανακτισμένων, ήταν η μαγιά της ανάδειξης του παραλόγου σε κυρίαρχη ατζέντα. Νεοδημοκράτες και βαθυπασοκατζήδες  μαζί με τους επαγγελματίες κινηματίες της ‘’αριστεράς’’ άνοιξαν ‘’το πηγάδι των ψυχών’’ του ιντιάνα τζόουνς και ελευθέρωσαν τους δαίμονες: δίπλα τους ανέπνεαν ζωντανοί και κυρίαρχοι τα φαντάσματα του φασισμού, του σταλινισμού, του κορπορατισμού, των ψεκασμένων, των χρεοκοπημένων δραχμολάγνων, των κακοποιών νταβατζήδων και φονιάδων. Τα φαντάσματα αυτά  έφτιαξαν κόμματα-φέουδα  και μπήκαν. Ο αλέξης έβλεπε τα ποσοστά του να αυξάνονται, έβλεπε το πασοκ των επίμονων κηπουρών να την παλεύει μόνο του να φέρνει τα λαλάκια κάθε μήνα και να κρατά την όποια λογική, ενώ το βαθύ επαγγελματικό πασοκ την έκανε συριζα, έβλεπε και την νδ του μεσσαίου χώρου να καταρρέει, αλλά ο αλέξης δεν έβλεπε ότι την ίδια στιγμή αύξαναν τα ποσοστά της ακροδεξιάς πολάν του σαμαρά, και  ο ναζιστικός τσαμπουκάς των μιχαλολιακών, και οι ψεκασμένες θεωρίες καμμένων ελλήνων, και αμόρφωτων ‘’οικονομολόγων’’ τύπου καζάκη και λοιπών γραφικών σωτήρων.

Ο συριζα σάλταρε στο καλάμι με την 2^η θέση στις εκλογές του μαίου  του 12 και στην μοναδική του ευκαιρία να κυβερνήσει και να κάνει ‘’την ανατροπή στον τόπο’’ παρέδωσε την διερευνητική εντολή σχηματισμού κυβέρνησης αφού ήπιαν κάτι τσίπουρα με την ανταρσία και τους επαγγελματίες οικολόγους. Κάπως σαν τον κο λαζόπουλο  βγάζω λεφτά από τον πόνο του κοσμάκη και λέω τις παπαριές μου στις γριές της τηλεόρασης, αλλά έχω πολλές δουλειές τώρα να γίνω ευρωβουλευτής να πληρώνομαι λιγότερο, και να γελάνε οι γριές μαζί μου πια για τις μαλακίες που έλεγα κάποτε. Και ο συριζα ξαναβολεύτηκε ανακουφισμένος με την 2^η θέση στις εκλογές του ιουνίου του 12   και συνέχισε το τροπάριο ή εμείς ή αυτοί, οι μερκελιστές, οι πινοσέτ, οι προδότες….. Την ίδια ώρα πέρναγαν τα χειρότερα οριζόντια μέτρα για όλους μας και το παραμύθι συνεχιζόταν. Και στα κανάλια στα πάνελ κάθε φορά οι ίδιοι παπαδημούλης, στρατούλης, λαφαζάνης, ζωή, μητρόπουλος, βαλαβάνη και όλοι οι ‘’αριστεροί’’ με δεξιά τσέπες την πάλευαν για εμάς. Και η απλή αναλογική πήγε άκλαυτη, και ταdebate με όλα τα κόμματα πήγαν άκλαυτα, και η φωνή στους νέους πήγε άκλαυτη, και οι κυβερνήσεις συνεργασίας με αριστερό πρόσημο πήγαν άκλαυτες. Δεν μας βολεύουν τώρα που πάμε για ώριμο φρούτο κυβέρνηση τ-συριζα.

Με το που έκαναν κυβέρνηση η πολαν και ο βενιζέλος και ο κυρ φωτης υποψήφιος πρόεδρος της δημοκρατίας, οι αγανακτισμένοι τους εξαφανίστηκαν, κάθε κάλεσμα του αλέξη για  πορεία προς τα χειμερινά ανάκτορα μέτραγε μόνους τους 70 εως 100 γενναίους επαγγελματίες των κινημάτων. Τα ανάκτορα έχουν κοινή διεύθυνση με την μισή του κοινοβουλευτική ομάδα. Μια άλλη φορά. Η πορεία δεν εξυπηρετεί τώρα τα συμφέροντα μας. Τα διόδια άστα να τα ανοίγουν οι ναζι χρυσαυγίτες.

Τα τελευταία 2 χρόνια όλοι έχουν βολευτεί με τον αλέξη μπροστά να πετά ότι μπαρούφα παπαγαλίζει, ψηφο-θηρίζοντας σε κάθε απελπισμένο, και την ίδια ώρα ένας στρατούλης, ένας γλέζος, ένας λαφαζάνης, ένας σταθάκης πετάνε την δική τους πολυφωνική παπαριά που συγκρατεί την εκλογική μάζα σε απόσταση. Μακριά και αγαπημένοι, μην έρθουν και πολλοί μαζί μας και έχουμε κανένα ατύχημα διακυβέρνησης. Το ώριμο φρούτο και για πολύ  αργότερα αν γίνεται. Αφού σαπίσει.

Δυστυχώς για τον τόπο και τους πολίτες που εγκλωβίστηκαν στην επιλογή του συριζα, εξακολουθούν να είναι μόνοι τους (και μόνοι μας) απέναντι στην κρεατομηχανή των σαμαροβενιζέλων, χωρίς καμία ουσιαστική υποστήριξη. Δεν μπορεί να βοηθήσει ούτε καν 400 καθαρίστριες των 500ευρω μηνιάτικο, όταν αντίστοιχα έτρεχε να καλύψει το κάθε κομματόσκυλο φωτόπουλο και μπαλασόπουλο των τρελών αποδοχών και των τρελών ελλειμμάτων στα δημόσια ταμεία.   Όλα πια μετά θα είναι δύσκολο να ανατραπούν γιατί αν και πότε συμβεί, το άλλοθι του αλέξη είναι ότι οι ‘’ή αυτοί’’ κατέστρεψαν τα πάντα και οι ‘’ή εμείς’’ σε ορίζοντα 8ετίας θα προσπαθήσουμε να τα διορθώσουμε.

Ευτυχώς για τους επαγγελματίες πολιτικούς και κινηματίες του συριζα ο μισθός θα πέφτει κάθε μήνα κανονικά,  και η επιδότηση θα μεγαλώσει λόγω της πρωτιάς και θα μοιράζεται σε όλα τα επαγγελματικά στελέχη και τα mediaκα φερέφωνα. Αλλά αυτό δεν βοηθάει καθόλου κανέναν άνεργο και κανέναν εργαζόμενο που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση κόντρα στο παράλογο κράτος. Από τον ίδιο φπα 23% του άνεργου πληρώνεται και ο σαμαράς και  ο κασιδιαρης και ο λαφαζάνης και ο κάθε κινηματίας αγωνιστής κομματικό στέλεχος. Από το δικό σου φόρο πληρώνεται, και προτιμά να πληρώνεται παρά να φτιάξει ένα κόμμα με τα στοιχειώδη χαρακτηριστικά και να προτείνει τις στοιχειώδεις βασικές επιλογές, και όχι να αποτελεί ένα κουκουρούκου συνοθύλευμα να περνά η ώρα - να πέφτει ο μισθός. Όταν δεν μπορείς να φτιάξεις ένα κόμμα και να πάρεις στις αυτοδιοικητικές τις περιφέρειες που έβαψες στα χρώματα σου στις ευρωεκλογές δεν μπορείς να πανηγυρίζεις που απέναντι στην χειρότερη κυβέρνηση όλων των εποχών έχασες μόλις 150χιλιάδες ψήφους και είσαι 4% μπροστά από τους κατεστραμμένους.   Ο ιντιάνα τζόουνς όσο και να φωνάζει όσο και να πρωταγωνιστεί όσο και να κουνά το μαστίγιο, δεν παίζει κανένα ρόλο στην εξέλιξη της πολιτικής ζωής του τόπου.

Στις εκλογές που πέρασαν και ελπίζαμε να άλλαζαν την ροή του ποταμιού δυστυχώς διαψευστήκαμε και δεν έγινε τίποτα. Ο σοφός ελληνικός λαός δεν προκάλεσε καμία αλλαγή. Σαν να μην έγιναν εκλογές καν. Οι εκλογές που δεν έγιναν......

Ένα ακόμη big bang theory προς εξήγηση. 

γιώργος δ. 

Το boomerang των εκλογών.

Σε ένα κράτος που θα σεβόταν τους νόμους που ψήφιζε, όπως πίστευε ο καήμενος ο  νομοθέτης του υπουργείου εσωτερικών πριν τέσσερα χρόνια, μεταρρύθμισε την διένεργεια του πρώτου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές.  Ή έτσι τουλάχιστον νόμιζε. Και αντίστοιχα νόμιζαν και οι τότε βουλευτές που το υπερψήφισαν. Επειδή όμως, οι κκ βενιζέλος και σαμαράς ξέρουν καλύτερα, ακόμη και από τον αρμόδιο τότε υπουργό που νομοθέτησε την ταυτόχρονη διεξαγώγη, έκριναν ότι ο κος ραγκούσης εννοούσε την δεύτερη Κυριακή των αυτοδιοικητικών εκλογών. Τι σημασία έχει αν εκείνος εξακολουθεί να διαφωνεί; Τόσο το χειρότερο για εκείνον, τον εκλογικό νόμο και για εμάς. Θέλει και να έχει και άποψη ο ραγκούσης; Τι σχέση έχει με το επάγγελμα; ο κηπουρός;

Το boomerang είναι ένα όπλο που μάλλον ανακαλύφθηκε από τύχη από κάποιον κυνηγό που προσπαθούσε να τελειοποιήσει ένα ραβδί στο κυνήγι. Οι αυστραλοί ιθαγενείς επειδή δεν κατάφεραν να εξελίξουν τόξο και βέλος, εξαρτιόνταν από το μπουμεραγκ για το κυνήγι και τελειοποίησαν την χρήση του για την εξεύρεση τροφής. Αρκεί όμως να ξέρεις και να το ρίχνεις σωστά. Για να μην το φας πίσω κατακέφαλα στο δόξα-πατρί. Το δόξα πατρί είναι  ο στόχος των κκ σαμαροβενιζέλων, η δόξα, η πατρίδα και η καρέκλα.

Την ερχόμενη Κυριακή σε Κ.Σ. (κανονικές συνθήκες) θα ψηφίζαμε ψιλοουδέτερα και ψιλοχαλαρά για αυτοδιοικητικούς και για ευρωβουλευτές. Θα ψηφίζαμε δε μόνο την πρώτη Κυριακή, γιατί που λεφτά για βενζίνες στο κωλωχώρι για επαναληπτικούς γύρους. Τι να κάνουμε όμως, λόγω παρείσφρησης εντροπίας στο σύστημα, θα ψηφίσουμε μόνο για ‘’βλαχοδήμαρχους’’, και θα περιμένουμε την 2^η Κυριακή για την ευρωβουλή. Άρα μάλλον δεν θα πάμε στο κωλωχώρι την 1^η Κυριακή αλλά κατευθείαν την 2^η. Σε κανονικές συνθήκες πάλι , το 1^ο κόμμα των ευρωεκλογών θα τα είχε πάει και super την 1^η Κυριακή των αυτοδοικητικών. Επειδή όμως ο τσίπρας και λοιπά συριζόπουλα έχουν χάρισμα στο να τα κάνουν θάλασσα, με τις επιλογές βλαχοδημάρχων που έκαναν, θα βλέπουν την πλάτη του μπουτάρη, του καμίνη, και του σγουρού, ακόμη και του τζιτζι. Καλά μιλάμε για κατόρθωμα, αλλά τους έχω εμπιστοσύνη είναι ικανοί και για χειρότερα. 

Οπότε αναγκαστικά την 1^η Κυριακή ο ρήτορας βενιζέλος και ο νεοελλαδίτης σαμαράς θα βγουν να μας πουν μαζί με τα παπαγαλάκια του πρετεντέρη media group πόσες περιφέρειες είναι μπλε και παράγουν καλή ελιά καλαματιανή,  και πόσο σκάτα (στα αλήθεια) θα τα έχουν πάει τα συριζόπουλα. Αυτό μάλλον είναι που θα εκνευρίσει και το πόπολο (να βλέπεις το βενιζέλο και την αμετροεπή αλλαζονεία του να γυαλίζει σχιζό) και την 2^η Κυριακή θα πάνε βαμμένοι από πρωί να σταυρώσουν σακοράφα, γλέζο, παπαδημούλη και τον εγκεκριμένο εκλεκτό του τουρκικού προξενείου στην θράκη κο μεστάν οσμάν ουμίζ αντί για την κα σαμπιχά σουλειμάν. Μάλλον εκείνο το 4 με 5% διαφορά υπερ συριζα που είκαζα για ευρωεκλογές την 1^η κυριακή, λόγω του boomerang που θα φάνε στο δόξα πατρί οι σαμαροβενιζέλοι, θα φτάσει κοντά στο 10% την 2^η Κυριακή που διάλεξαν οι ίδιοι. Εκτός και αν τα συριζόπουλα, που προτείνουν το δημοκρατικό και προοδευτικό να κρατήσουμε τους γέρους στα σπίτια για να μην ψηφίσουν, δεν φροντίσουν να κάνουν κάτι αντίστοιχο και για τον συνομήλικο των κλειδωμένων κο γλέζο, και εξακολουθεί να ρίχνει ρουκέτες για αναγκαστικούς εσωτερικούς δανεισμούς. Ε πόσο χάλια να τα πάει και ο alex στο μοναδικό από τα 4 debate που θα λάβει μέρος για την προεδρία της ΕΕ; που και χάλια να τα πάει. όπως αναμένεται, ποιος δίνει σημασία ρε αδελφέ στους κλαρινογαμπρούς της ΕΕ;

Την επόμενη των ευρωεκλογών ο συνηθισμένος σε αυτά κος μπαρόζο θα τηλεφωνήσει στον no2 της νέας δημοκρατίας να ράψει το κοστούμι του για πρωθυπουργός, και κλασικά (αλά κάννες) θα ζητήσει και από τον εθισμένο σε αυτά κο βενιζέλο να ρίξει τον εαυτό του αυτήν την φορά, και να αναλάβει και πάλι μετά αντιπρόεδρος της νεας κυβέρνησης.

Φευ, στα σοβαρά τώρα ο σαμαρας έβλεπε για 10 χρονια το ταβάνι από το κρεβάτι του, στην ανεργία της πολιτικής, και από το 2010 έκανε τα πάντα, από αντιμνημονιακός σε ουδεις αναμαρτητος, και από τα 3ζαππεια με τα 18δις ευρω  ισοδύναμα στα 5ευρώ εισιτήριο στα νοσοκομεία, για να βγει πρωθυπουργός, δεν θα τα παρατήσει βέβαια,  αλλά θα γατζωθεί όσο μπορεί με τον βενιζέλο στην καρέκλα, ξεκινώντας μπουρδολογία παροχών. Το μπούμπεραγκ για αυτούς, είναι, ότι  όποιος πολιτικός σέβεται τον εαυτό του και έχει δέκα συνάδελφους του βουλευτές που σέβονται αυτόν ακόμη, μπορούν να χωρέψουν την συγκυβέρνηση στο ταψί αλλάζοντας και πρωθυπουργό και αντιπρόεδρο και την μισή κοινοβουλευτική ομάδα αν το απαιτήσουν, μέχρι τις νέες βουλευτικές κάλπες.  Αν χρειαστεί, αν ο σαμ και ο μπενυ γατζωθούν από τις καρέκλες. Λύσεις υπάρχουν.

Χωρίς νέες εκλογές, χωρίς χρεοκοπίες, χωρίς να χρειαστεί κανένας γελοίος μπαρόζο να σηκώσει κανένα τηλεφωνο σε κάνεναν πολιτικάντη αναμάρτητο και σε κανέναν βουλιμικό με κρίση σκωληκοειδίτιδας. Ας το πάρει το ποτάμι…….

Σε αυτές τις εκλογές θα ζητήσει την ψήφο μας στο γκόθαμ σίτυ το ψηφοδέλτιου του θρύλου κου μαρινάκη και του υπαλλήλου του κου μώραλη. Θέλουν να σώσουν το τηγάνι του  πειραιά με τους καμμένους γαύρους. Απλά δεν διευκρίνησαν αν διεκδικούν τον ρόλο του batman ή του joker. Ευτυχώς το υπουργείο παιδείας του κου αρβανιτόπουλου φρόντισε με κρατικές δαπάνες να ταχυδρομήσει φυλλάδια του αυτόκλητου υπερασπιστή της τιμής της πόλης του πειραιά, για να καταλάβουμε ποιον ρόλο παίζει ο ήρωας.

Σε αυτές τις εκλογές όμως δεν θα ψηφίσουν 12.583 συμπολίτες μας που ψήφισαν στις αυτοδιοικητικές του 2010 γιατί ο νόμος ραγκούση για ψήφο των μεταναστών δεν ισχύει πια, μιας και οι αρμόδιοι μιχελάκηδες αποφάσισαν να τους διαγράψουν από την πολιτική ζωή του τόπου. Δεν τους αντέχει η νοημοσύνη και η πατριδοκαπηλεία τους. Δεν γίνεται να ψηφίζει ο κος σαμαράς στο ίδιο εκλογικό  τμήμα με τον μετανάστη τον αράπη τον μαύρο τον ταμ ταμ ταμ. Δεν το σηκώνει η δημοκρατία μας…….

Αν και μετά το μαύρο που θα φάνε στις εκλογές οι σαμαράδες μάλλον θα συμφωνούν  ότι ούτε αυτοί θα δικαιούνται εκλογικών δικαιωμάτων.

γιώργος δ.

Τα χρεοκοπημένα ΜΜΕ.

Τις κυριακές οι κυκλοφορίες των εφημερίδων έχουν πέσει σε ιστορικά χαμηλά. Στο πάγκο ρίχνω μια ματιά από περιέργεια αλλά δεν αγοράζω. Μία από τα ίδια σκατά, από τα μμε που έχασαν ακόμη και την ''αποκλειστική'' είδηση της ελληνικής χρεοκοπίας. Οι πένες του μανδραβέλη, ψυχογυιού και δεκάδων ακόμη, είναι εξαιρέσεις στην loop της κολλημένης ελληνικής γραφειοκρατικής παραμυθίας. Οι σακούλες με τα ένθετα δώρα που συνοδεύουν τις φυλλάδες δεν πουλάνε πια. Οι ισολογισμοί των μμε στο διαδίκτυο είναι (μνημονιακά αναγκαία) προσβάσιμες στον καθένα μας και δημιουργούν εύλογα το ερώτημα: πως επιχειρήσεις με επαναλαμβανόμενες τεράστιες ζημιές κάθε χρόνο εξακολουθούν να λειτουργούν;  Για πιο λόγο επιχειρηματίες δέχονται να χάνουν (:;) χρήματα σε ζημιογόνες επενδύσεις; Και πως ‘’εξυπνοι’’ δημοσιογράφοι αναλύουν με οίστρο κάθε στιγμή της  χρεοκοπημένης μας  χώρας από την άνεση των γραφείων τους, και δεν έχουν καμία εικόνα  και άποψη για τις χρεοκοπημένες εταιρίες που εργάζονται;

Αντίθετα οι  πιο μεγάλες και αξιόπιστες freepress εφημερίδες και portal, σφίγγοντας μοιραία τα ζωνάρια και τις όποιες υπερβολές μετράνε δύσκολα και επίπονα την αξιοπιστία τους και την αναγνωσιμότητα τους να βγαίνουν θετικές. Όμως ευτυχώς ή δυστυχώς, για αυτές (όπως και για την πλειοψηφία των σοβαρών επιχειρήσεων στην χώρα) οι τράπεζες βγάζουν τα χρήσιμα και αναγκαία και εξυπηρετούμενα, δάνεια με το σταγονόμετρο.

Στα 2 πρώτα χρόνια της κρίσης τα δάνεια από τις χρεοκοπημένες ελληνικές τράπεζες στα χρεοκοπημένα μμε κόπηκαν με πολιτική βούληση.  Κάποια στιγμή μια μεγάλη κυρία ζητώντας ένα ακόμη θαλασσοδάνειο από τράπεζα ήθελε να καταθέσει ως ‘’εγγύηση’’ το βάρος του ονόματος της. Φυσικά το δάνειο δεν δόθηκε ποτέ και η επαναστατική μανία της εκδότριας άφησε απλήρωτους τα κορόιδα της φυλλάδας μια μέρα πριν υποχρεωθεί από τον μνημονιακό νόμο της καταβολής του δώρου χριστουγέννων κλείνοντας την. Την ξαναέκδωσε ένα χρόνο μετά υπό νέο νομικό καθεστώς και με δημοσιογράφους που βρήκε από την εφημερίδα που έκλεισε και άφησε απλήρωτους.  Απίστευτο αλλά ελληνικό.

Για τα πρώτα 2 χρόνια ούτε ο ψυχάρης, ούτε το mega ούτε κανένα χρεοκοπημένο μμε δεν έβρισκε δεκάρα σε δάνειο. Τα δάνεια είναι τα χρήματα των ελλήνων  καταθετών, όταν οι πολιτικοί πιέζουν τραπεζικούς (ή και το αντίστροφο) να χορηγήσουν δάνεια σε χρεοκοπημένες επιχειρήσεις απλά πετάνε τα χρήματα του έλληνα πολίτη στα σκουπίδια και μεταφέρουν το χρέος πάλι στον κλασικό μαλάκα, τον έλληνα πολίτη. Μέχρι το 2010 αν πληρώνες φόρους σε πείραζε, αν δεν πλήρωνες φόρους πίστευες ότι δεν πειράζει, από το 2010 και μετά άλλαξες γνώμη, ξέρεις ότι το χέρι μπαίνει και στην δική σου τσέπη. Τα 2 πρώτα χρόνια του μνημονίου ο ‘’προδότης’’ παπανδρέου απέρριπτε τις ‘’ευγενικές’’ ενοχλήσεις των ελληνών τραπεζικών για χορήγηση θαλασσοδάνειων στα χρεοκοπημένα μμε και στους αγαπημένους εκδότες τους. Και τα αγαπημένα κρατικοδίαιτα μμε άρχισαν να δείχνουν απειλώντας τα όποια σαπισμένα δόντια τους. Χωρίς επιτυχία.   

Τα τελευταία 2 χρόνια όμως, ‘’με εντολή σαμαρά’’ οι ελληνικές τράπεζες δανειοδοτούν ασύστολα την απίστευτη μαύρη τρύπα των ελληνικών μμε, και όποιες κρατικές (άχρηστες και αναποτελεσματικές) διαφημίσεις μοιράζονται στους ημέτερους χρεοκοπημένους εκδότες. Ναι, στην ελλάδα τα μμε είναι στην πλειοψηφία τους αμοιβόμενα από το δημόσιο τομέα. Για αυτό και κανέναν επιχειρηματία δεν τον νοιάζει αν μπαίνουν μέσα. Απλά δεν χάνει δικά του χρήματα. Χάνει χρήματα του έλληνα πολίτη.  Μεγαλοδημοσιογραφάρες σαν τον κο πρετεντέρη, τον κο δελαστίκ, την κα ακριβοπούλου, τον κο χατζηνικολάου, τον κο λαζόπουλο, τον κο στάθη είναι κάτι σαν ακριβοπληρωμένοι δημόσιοι υπάλληλοι. το ξεπληρώνουν ως άτυποι διορισμένοι κομματικοί εκπρόσωποι. Απλά δεν παίρνουν bonus έγκαιρης προσέλευσης και δεν είναι μόνιμοι.  Και κομματικά μέσα ενημέρωσης σαν το κόκκινο και την αυγή πληρώνονται εξολοκλήρου από την κρατική επιχορήγηση που παίρνει το κόμμα. Και κάποιοι πιο έξυπνοι όπως στο κκε κατηγορώντας τον μάταιο τούτο καπιταλιστικό κόσμο πουλάνε παράνομα την άδεια του 902 σε μια offshore(!) και απολύοντας τους εργαζόμενους τους,  τσιμπώντας κάτι χιλιάρικα ευρώ για τα έξοδα της γραφειοκρατίας των κομματικών τους υπαλλήλων. Και η ζωή συνεχίζεται. Και η επανάσταση τα σπάει. Όμως όλοι ξέρουν ότι η πίτα έχει τελειώσει και ότι ο σκύλος θα πεθάνει από ασιτία.  Ακόμη και αν η ‘’εντολή σαμαρά’’ αντικατασταθεί από την επίσης συγκατανευτική ‘’εντολή τσίπρα’’ στα ταμεία δεν υπάρχει ούτε σάλιο, και ο έλληνας μαλάκας δεν έχει άλλα λαλάκια για πέταμα.

Πριν 2 μήνες ένας τυπάς από το συνάφι των δημοσιογράφων, κουρασμένος και απελπισμένος,  τόλμησε την πιο φυσιολογική εξέλιξη  κάθε έξυπνου άνθρωπου που έχει κάτσει στο ίδιο τραπέζι και  έχει πάρει συνέντευξη από πολιτικούς τενεκέδες σαν τον τσίπρα, βενιζέλο, σαμαρά, καραμανλή και έχει μετρήσει την ανυπαρξία τους, και έφτιαξε ένα κόμμα. Από τότε είναι ο 2^ος πιο αγαπημένος στόχος στα φαρμακερά βέλη των πρώην συναδέλφων του. (1ος ξέρετε ποιος είναι, δεν χρειάζεται να το σκεφτείτε πολύ). Επειδή και αυτός (σε αντίθεση με τους ίδιους) τόλμησε να δείξει την ανυπαρξία όλων των πολιτικών κομμάτων και των μμε.  Αλλά δεν καταλαβαίνουν ότι και αυτούς θα τους πάρει μαζί τους το ποτάμι. Και ότι οι σακούλες με τις εφημερίδες της κυριακής που μένουν απούλητες στα μανταλάκια δεν θα βρίσκουν χρηματοδότηση από κανένα έλληνα μαλάκα.

Η νεκρανάσταση της mediaκης κυριαρχίας και εκτροπής του νοέμβριου του 2011, και η παραμυθία των αγαπημένων τηλεοπτικών υπερηρώων σαμαρά και τσίπρα θα μετράνε την ανυπαρξία τους στις εκλογές της 25μαίου. Πιστεύω ότι κάτι καινούριο αργά αργά γεννιέται. Μία ακόμη καλή επιλογή. Έστω και εξ ανάγκης...... Για αυτό και όσοι το φοβούνται έσπευσαν να το κατηγορήσουν ψευδώς, ότι τρέφεται από το ίδιο ταμείο που τρέφονται και αυτοί.   

Μέχρι και τα μέσα του 2010 η athensvoice ήταν στα μεγάλα βιβλιοπωλεία της πόλης. Τα τεράστια μεγέθη των βιβλιοπωλείων της εποχής έδειχναν το λάθος της οικονομικής μας ζωής, πως σε μια χώρα που δεν διαβάζει κανείς θα επιβιώναν τέτοια μεγαθήρια; Νομοτελειακά και ανεξαρτήτως κρίσης έκλεισαν. Όμως μαζί με τα μεγάλα βιβλιοπωλεία χάσαμε και τα freepress στην επαρχία. Μαζί με την υπερβολή των αρλεκιν της εμπορικής λογοτεχνίας χάθηκε και η έντυπη μορφή της παρειίστικης συστολής του μέτρου.   Περίπου 18 μήνες τώρα στέλνω το κείμενο μου στην athens voice μια φορά το μήνα με email στην αγγελική, φιλοξενούμενος στην σελίδα χωρίς καμία οικονομική σχέση και χωρίς καμία λογοκρισία, με ή χωρίς αναγνωσιμότητα, και ελπίζω να βοηθώ και εγώ όσο γίνεται την φωνή που τονίζει ότι  η δουλειά που αξίζει δεν έχει ανάγκη πέρα από την αναγνώριση των αναγνωστών της, και ότι η αλήθεια είναι συνήθως τόσο απλή, για να μην χρειάζεται εξηγήσεις από επαγγελματίες.

Και ότι τελικά η επανάσταση γίνεται κάθε ημέρα.  Καλή συνέχεια. Κάθε ημέρα.

γιώργος δ.

Greekpeace

το ακολουθο κείμενο το εστειλε η La Fée  απο το blog Etcetaira Τα λοιπά των εταίρων. το έστειλε κάπου στα μέσα απριλίου. επειδή τώρα το είδα τώρα το ανεβάζω. ευχαριστώ και συγνώμη για την καθυστέρηση. 

Η αντιστοιχία είναι η εξής: διαβάζεις «Α μπα», βλέπεις πως εμπιστεύεται την στήλη της σε μια φίλη, η οποία είναι ιντερνετική, όπως δηλώνει, την googlαρεις και η WWF βγαίνει απευθείας στην οθόνη σου. Παρατηρείς μία έντονη δράση για την προστασία του περιβάλλοντος και σε μια φράση από ένα σύντομο βιογραφικό που βρίσκεις, σκέφτεσαι και νιώθεις πως «η προστασία του περιβάλλοντος» είναι ένα πολύ πιο περίπλοκο θέμα, από ένα μπλε κάδο ανακύκλωσης. Πιο λιανά, τα βιώματα σου σε οδηγούν εκεί.

Η γεωργία και η καλλιέργεια … της γης είναι συχνή εικόνα από τα πρώτα μου χρόνια. Και είναι πολύ διαφορετική από την κοινή και ίσως διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουν πολλοί. Στην Ελλάδα, γεωργία σημαίνει κόπος χωρίς τρόπο. Αργότερα, και με αφορμή τις σπουδές μου και πάνω στη χημεία συνειδητοποίησα, καλοκαίρι ήταν, πως η νεκροκεφαλή είναι το πιο συχνό logoστον τόπο μου . Φυτοφάρμακα παντού, σε μεγάλες ποσότητες και αλόγιστα παρέα με κρούσματα καρκίνου στους κατοίκους της περιοχής. Το κερασάκι δένει με μία τεχνητή λίμνη στο φόντο. Είναι ηλίου φαεινότερο πως τα υπόγεια νερά, είναι δύσκολο να τα βάλεις σε καλούπια.

Παρ’ όλα αυτά ακόμα και αν ήθελα να το παίξω «ακτιβίστρια χωρίς όραμα» στον εαυτό μου, έβγαινε μια άφωνη λαλιά. Τί να πω; Πώς μπορούσα να εκνευριστώ με όλους αυτούς, που κυριολεκτικά το ένα κομμάτι ψωμί το βγάζουν από τη γη; Είμαι κάθετη σε αυτό. Δεν μπορείς να συλλάβεις την έννοια εάν δεν το έχεις δει με τα μάτια σου. Και η απάντηση είναι καθαρή. Μα δεν ξέρουν. Όντως, ειδικότερα, οι πιο παλαιοί δεν μπορούν να αντιληφτούν το πόσο εύκολα μπορούν να προκαλέσουν το ίδιο το θάνατο τους. Τα βήματα προς το αυτογκόλ είναι πιο γρήγορα και από εκθετικά.

Γιατί , όμως, τέτοιο ντερμπι ξαφνικά; Είναι άκρως επιφανειακό. Ο γεωργός, ο καλλιεργητής, ο αγρότης της διπλανής πόρτας είναι ένας από τους λίγους στην Ελλάδα που εκσυγχρονίζεται με, απίστευτα, γρήγορους ρυθμούς. Και εξηγώ. Νιώθει τη γη του, γιατί τρώει από αυτή, κάθε σοδειά δοκιμάζει διαφορετική ποικιία, προσπαθεί να είναι πιο ανθεκτική στο χρόνο και τις καιρικές συνθήκες, δουλεύει για αυτή. Το λάθος του όμως είναι ότι, για οποιοδήποτε πρόβλημα, ρωτάει το γεωπόνο της περιοχής, που προφανώς είναι άλλος ένας γιάπης, χωρίς κοστούμι. Και ξέρεις γιατί; Γιατί κανένας δεν του έδειξε να ρωτάει κάποιον άλλον. Άραγε γιατί ενώ είμαστε μια ευλογημένη γη, ποτέ δεν υπήρξαν «διδασκαλίες», τύπου σεμιναρίων από τον κρατικό μηχανισμό; Αφού λεφτά επί Delor, για τη γεωργία, υπήρχαν. Γιατί μας ένοιαζε να φτιάξουμε μόνο, μούφα, μονάδες καλλιέργειας για επιδοτήσεις και όχι μονάδες καλλιέργειας για μιμήσεις; Γιατί ,προφανώς το κράτος δεν το «σκέφτηκε» και ο Έλληνας κλασσικά βολεύτηκε.

Και εκεί είναι το λάθος, το στοίχημα και το ζητούμενο μαζί. Μπορείς να μορφώσεις τον Έλληνα αγρότη στο κορφοβούνι; Έχεις τα κότσια να του αποδείξεις έμπρακτα και χωρίς αντιδραστικές τάσεις το σίγουρο value bet. Εάν το κάνεις, μπορεί άμεσα να μην σε ενστερνιστεί αλλά σίγουρα θα σε ακούσει. Έτσι έχει μάθει. Γιατί κάθε μέρα είναι διαφορετική για αυτόν. Εάν έχει ήλιο μπορεί να διψάσει ένα έχει χαλάζι μπορεί να πεινάσει. Μπορεί να γίνει πολύ πιο ριψοκίνδυνος επιχειρηματίας ακόμα και από έναν Bill Gates. Ας πούμε… αλλά ας μην προδικάσουμε.

La Fée

Συνδικάτα εγκλωβισμένα σε λογικές του παρελθόντος! Το παράδειγμα της ΔΟΕ.

το ακολουθο κείμενο το εστειλε ο Bas. Devasil  απο το blog  ΤΟΥ ΜΥΑΛΟΥ ΤΑ ΓΥΡΙΣΜΑΤΑ. το έστειλε κάπου στα μέσα απριλίου. επειδή τώρα το είδα τώρα το ανεβάζω. ευχαριστώ και συγνώμη για την καθυστέρηση. 

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια, υπό την πίεση της βαθιάς οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που διερχόμαστε ως λαός, γίνονται πολλές αλλαγές, σε όλο το φάσμα της πολιτικής, κοινωνικής και οικονομικής ζωής του τόπου. Όλες ευαγγελίζονται τον εκσυγχρονισμό της χώρας. Όλες γίνονται με βίαιο τρόπο και σχεδόν πάντα με ελλειπή σχεδιασμό! Σίγουρα πάντως το τοπίο αλλάζει! Και όπως είναι φυσικό σε κάθε τέτοια αλλαγή οι αντιστάσεις είναι πολλές, κυρίως από τις διάφορες ομάδες που θίγονται. 

Ως εκπαιδευτικοί βιώσαμε πρωτόγνωρες μειώσεις μισθών, απώλεια ασφαλιστικών δικαιωμάτων, διάλυση της ιατροφαρμακευτικής μας κάλυψης, ένταξη σε ένα παράλογο βαθμολόγιο - μισθολόγιο στο οποίο υποχρεωτικά ένα 15% των υπαλλήλων θα κρίνονται ανεπαρκείς ενώ κάποιοι άλλοι, θα εγκλωβίζονται σε κάποιο βαθμό για τυπικούς και μόνο λόγους, μια άκρως γραφειοκρατική αξιολόγηση με εκ των προτέρων ποσοστιαία κατανομή των συναδέλφων σε ανεπαρκείς, προαχθέους ή άριστους (!), υποχρεωτικές μετακινήσεις συναδέλφων ή και απολύσεις κλπ κλπ. Και πολλά ακόμα που είναι μπροστά μας. 

Το συνδικαλιστικό κίνημα μας, ( ΑΔΕΔΥ, ΟΛΜΕ, ΔΟΕ ) δίνει μάχες..., όλο αυτό το διάστημα άλλα δεν έχει κατορθώσει να κερδίσει...ούτε μία. Κηρύσσει κάθε τόσο απεργίες, η  συμμετοχή των συναδέλφων είναι ελάχιστη, παρά τα τεράστια προβλήματα... επιμένει όμως στη στρατηγική αυτή. Δεν συμμετέχουν οι εκπαιδευτικοί στις απεργίες όχι γιατί δεν βιώνουν τα καθημερινά προβλήματα στην εκπαίδευση ή στην τσέπη τους αλλά για μια σειρά άλλων λόγων. Κατά τη γνώμη μου οι λόγοι αυτοί είναι οι εξής:

1. Δεν πιστεύουν πλέον στη λογική της απεργίας, με τον τρόπο που μεθοδεύεται από τα συνδικάτα του. Απεργία κάθε τόσο και λίγο, 24ωρη συνήθως, πάντα με αιτήματα που προβάλλουν τη διατήρηση των κεκτημένων, ποτέ με αιτήματα απλά, σημερινά, που θα ενώνουν το λαό μαζί μας. Ποτέ με όραμα για την εκπαίδευση ή για την κοινωνία, κομμάτι της οποία είμαστε κι εμείς.

2. Απεργίες που εξαγγέλλονται δίχως μακροπρόθεσμη στόχευση, βιαστικά, τις περισσότερες φορές δίχως καμία προετοιμασία, ίσα ίσα για να ικανοποιείται η αόριστη αγωνιστική διάθεση των συνδικαλιστικών ηγεσιών και οι πολιτικές σκοπιμότητες τις οποίες υπηρετούν. Και αυτό το τελευταίο η μάζα των εκπαιδευτικών το καταλαβαίνει πολύ καλά!

Επιπλέον κι εκεί που επιλέγουν να δώσουν τις μεγάλες μάχες οι ήττα είναι κραυγαλέα. Και είναι ήττα για όχι μόνο για τους αρχισυνδικαλιστές μας αλλά για όλους μας. Όχι τόσο για την ουσία των αιτημάτων αλλά διότι απαξιώνονται όλο και περισσότερο τα συνδικάτα μας στη συνείδηση τη δική μας αλλά και της ελληνικής κοινωνίας. Η ΟΛΜΕ έδωσε στη μεγάλη μάχη ενάντια στις διαθεσιμότητες αλλά πάνω από 500 εκπαιδευτικοί της Τεχνικής Εκπαίδευσης χάνουν τη δουλειά τους. Η ΔΟΕ δίνει τη μεγάλη μάχη ενάντια στην αυτοαξιολόγηση - αξιολόγηση αλλά μέχρι σήμερα οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης προχωρούν κανονικά...και θα ενταθούν τις επόμενες ημέρες ( νέο σύστημα μεταθέσεων, κατάληψης οργανικών κ.α.). 

Είμαι πεπεισμένος, τα συνδικάτα δεν ενδιαφέρονται αληθινά για το αποτέλεσμα των αγώνων. Περισσότερο ενδιαφέρονται για το πως θα εντάξουν την όποια στρατηγική τους, στους γενικότερους πολιτικούς και κομματικούς σχεδιασμούς των ηγεσιών τους. Αυτό έκαναν πάντα, αυτό κάνουν και σήμερα. Και στο βάθος ελπίζουν ότι η μόνη λύση είναι η κατάρρευση της σημερινής κυβέρνησης έτσι ώστε η νέα κυβέρνηση που θα έλθει να δώσει λύση σε όλα μας τα προβλήματα. Μα πόσες φορές δεν διαψεύστηκαν μέχρι σήμερα αυτού του είδους οι προσδοκίες; 

Τέσσερις μήνες τώρα η Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδας, δίνει των υπέρτατο αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, με απίθανες στρατηγικές που μόνο αποτέλεσμα είχαν να διχάσουν μεταξύ τους τους Έλληνες δασκάλους. Δάσκαλοι εναντίων δασκάλων, διευθυντές εναντίων εκπαιδευτικών (και αντίστροφα), συνδικαλιστές εναντίων δασκάλων, διευθυντών, σχολικών συμβούλων, όλοι εναντίων όλων, σε μία περίοδο που η ομοψυχία θα έπρεπε να είναι ένα από τα κύρια ζητούμενα. Και όλα αυτά συνοδεύονται με απίθανες γνωματεύσεις από τη νομική σύμβουλο της ΔΟΕ, οι οποίες προβάλλονται ως έγκυρη νομική άποψη ( δεν είναι παρά μία και μόνο άποψη  ), οι οποία όμως κι έτσι, ως άποψη και μόνο, ενισχύει την όλη νομολογία της κυβέρνησης και επιπλέον αντιτίθεται σε τυπικά ζητήματα και μόνο.

Κύριοι συνδικαλιστές αποτύχατε! και είμαστε όλοι μας συνυπεύθυνοι γι΄ αυτό. Εμείς γιατί μέχρι πρότινος εσάς ψηφίζαμε! Όχι πια! Παραμείνατε προσκολλημένοι στο παρελθόν και όπως αυτό καταρρέει,  ακολουθείτε κι εσείς. Καληνύχτα σας!

Bas. Devasil