Δευτέρα 4 Απριλίου 2011

δεν πληρώνω, δεν πληρώνεις, δεν πληρωνόμαστε.

εδώ και χρόνια είμαι ενεργό μέλος μια ανώνυμης και άγνωστης ομάδας.
 είναι η ομάδα δεν πληρώνω κερατιάτικα.   δεν πληρώνω  φακελάκι σε γιατρό και νοσηλευτικό προσωπικό, δεν πληρώνω καθηγητή για ιδιαίτερα φροντιστήρια, δεν πληρώνω γρηγορόσημο, δεν πληρώνω μίζα στον εφοριακό, δεν πληρώνω το ok στην πολεοδομία κλπ.
 όλο και κάτι πιθανότατα να μου ξεφεύγει αλλά όχι συνειδητά.

η ομάδα έχει και άλλα μέλη, άγνωστα σε εμένα και μεταξύ της. είμαστε πολλοί ή λίγοι δεν ξέρω να σας πω. πάντως η ομάδα έχει σαν σκοπό μα μην πληρώνει κερατιάτικα σε ανθρώπους και υπηρεσίες που πληρώνονται πάλι από εμένα και εσάς με την μισθοδοσία τους από τους φόρους μας.

τώρα τελευταία είδα στις εφημερίδες και τα blogs και στα τηλεοπτικά νέα ότι υπάρχει μια νέα ομάδα.  η ομάδα δεν πληρώνω δεν πληρώνω. και δεν είναι πια μόνο ομάδα αλλά κίνημα!!
δεν πληρώνω διόδια και δεν πληρώνω εισιτήριο στο λεωφορείο. μέχρι εκεί για την ώρα.

δεν ξέρω αν υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές μεταξύ των 2 ομάδων.
αν δεν πληρώσω το γρηγορόσημο στον πολεοδόμο απλά θα χάσω (εγώ) μερικούς μήνες αναμονής για την οικοδομική άδεια μου. αν δεν πληρώσω φακελάκι στο γιατρό απλά θα χάσω ίσως (εγώ) κανένα συγγενή μου. αν δεν πληρώσω τον καθηγητή της κόρης μου στο σχολείο να της κάνει ιδιαίτερα στο σπίτι το απόγευμα απλά θα χάσει η κόρη μου (και εγώ) (ίσως) γνώσεις και μια θέση στο πανεπιστήμιο.
εγώ πάντως και μερικοί ακόμη επιμένουμε να μην πληρώνουμε τα ανωτέρω.

ενώ αν δεν πληρώσω το εισιτήριο στο λεωφορείο ε και θα το πληρώσει κάποιος άλλος, αν δεν πληρώσω τα διόδια ε και θα τα πληρώσει ο επόμενος. τους μισθούς των υπαλλήλων τους θα τα πληρώσει πάλι κάποιος άλλος.  ή το κράτος. όμως το κράτος είστε εσείς όχι εγώ που σηκώνω την μπάρα  στα διόδια. εδώ δεν πληρώνω τα διόδια, γιατί να πληρώνω φόρους;


δεν ξέρω ποιος είναι ο χαμένος της υπόθεσης και ποιος ο ήρωας,
αυτός που δεν πληρώνει φακελάκι στον γιατρό ή αυτός που δεν πληρώνει εισιτήριο στο metro.
δεν ξέρω ποιος έχει προσωπικό κόστος  και ποιος δημαγωγεί.
τις προάλλες είδα σε ένα τοπικό κανάλι μετά από κινητοποίηση στα διόδια του νομού ένα γνωστό λαμόγιο παλιό καθηγητή μου (στο δημόσιο λύκειο) να σταματάει το suv του και να σηκώνει την μπάρα για να περάσει και να διαμαρτυρηθεί για το υπερβολικό κόστος της διέλευσης.
φαντάζομαι τον ίδιο άνθρωπο (το ίδιο υποκριτικά) να διαμαρτύρεται και στον σύλλογο του για τους καθηγητές που κάνουν ιδιαίτερα.
εγώ πάντως επειδή είμαι στην ομάδα δεν πληρώνω κερατιάτικα δεν του είχα δώσει δεκάρα για ιδιαίτερα μαθήματα σε αντίθεση με κάτι συμμαθητές μου. οι οποίοι πιθανότατα να βρίσκονται στα ίδια μετερίζια κάτω από την μπάρα των διοδίων. ίσως και στα ίδια ψηφοδέλτια.
το κακό είναι ότι η ομάδα μου δεν είναι κίνημα, και για αυτό μάλλον φταίτε και εσείς.


 γιώργος δ.


Δευτέρα, 4 απριλίου 2011
η αρχιτεκτονική της πόλης 2.

Σε συνέχεια προηγούμενου κειμενου μου , http://sabotaz33.blogspot.com/2011/02/blog-post_1394.html να συνδέσουμε την πόλη με τους κατοίκους της  και την αρχιτεκτονική της.  προτείνουμε πεζοδρομήσεις του κυττάρου του κέντρου της πόλης και απαγόρευση διέλευσης ιδιωτικών οχημάτων. η πόλη ξαναζει και αγγίζει τους πολίτες και το περίγραμμα της. γίνεται σημείο, στάση, σημάδι. αφήνουμε χώρο στους πολίτες να αναπνεύσουν να σταθούν να δουν αυτό που δεν μπορούσαν να δουν. κάνουμε προτάσεις για ενδιάμεσους χώρους ανάμεσα στον πολίτη και το κέλυφος. με αυτόν τον τρόπο ξαναφέρνουμε ένα αμάλγαμα στάσης και τοπίου.  η τάση είναι φυγόκεντρος και σταματά στην επιθυμία της επαναφοράς.    Η θέαση της πόλης πρέπει να ξανασχεδιαστεί στην απλότητα της ελεύθερης διέλευσης του σε ένα μετααστικό πεδίο. η πόλη ζει για τους πολίτες της.  


η έξοδος του κράτους και των υπηρεσιών από το κέντρο κύτταρο, η πεζοδρόμηση του, και η διοργάνωση καθημερινών δρώμενων πολιτισμού και η επανειλειτουργία της εκκλησίας του δήμου θα φέρουν το κοινό στο κλεινόν άστυ. οι διαδρομές θα γίνουν το μέσο της επανόδου.      


Κατερίνα Β.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου